U kunt selecteren door met de cursor in het veld te gaan staan en daarna met uw linkermuisknop te klikken. Met de blauwe balk scrollt u naar uw keuze en klikt u weer op de linkermuisknop. Voor een tweede, derde en volgende keuze herhaalt u deze handeling. Klik uiteindelijk op de "selecteer" knop (rechtsonder het veld) en het systeem voert uw selectie uit.
jaartal
U kunt selecteren door met de cursor in het veld te gaan staan en daarna met uw linkermuisknop te klikken. Met de blauwe balk scrollt u naar uw keuze en klikt u weer op de linkermuisknop. Voor een tweede, derde en volgende keuze herhaalt u deze handeling. Klik uiteindelijk op de "selecteer" knop (rechtsonder het veld) en het systeem voert uw selectie uit.
soort info
U kunt selecteren door met de cursor in het veld te gaan staan en daarna met uw linkermuisknop te klikken. Met de blauwe balk scrollt u naar uw keuze en klikt u weer op de linkermuisknop. Voor een tweede, derde en volgende keuze herhaalt u deze handeling. Klik uiteindelijk op de "selecteer" knop (rechtsonder het veld) en het systeem voert uw selectie uit.
De choppe van mijn nichtje was er een met alles erop en eraan. In een van de buitenwijken van Jerusalem was een enorme feestzaal afgehuurd, waar vanaf vroeg in de avond tot ver na middernacht werd gegeten, gedronken en - onder aanvoering van een diskjockey-achtige ceremoniemeester - uitzinnig werd gedanst.
Naar de RIAGG in Vlaardingen. Vanuit de trein zie je het zo liggen, was me gezegd. En inderdaad, een kolossaal en modem, in monochroom blauw uitgevoerd kantoorgebouw valt niet te ontkennen, in dit verder kleinschalig aandoende stadsdeel, met de boten in de haven. Bij helder weer heb je vanaf de top van het gebouw vast een schitterend uitzicht over de Nieuwe Waterweg.
Onder de titel ‘Redt hen... zij VERGAAN’ verscheen begin december 1945 een krant met onder andere een dramatische oproep uit Bandung, met als kop: ‘Honderdduizend bedreigde mannen en vrouwen richten zich tot de beschaafde wereld: “Doet iets voor ons, maar doet het spoedig!”’1 Brandstichting, moord, kidnapping waren aan de orde van de dag. Niemand durfde meer zijn huis uit en de opvangkampen stroomden vol. Gas, elektra en water dreigden voor de zoveelste keer afgesloten te worden en aan Nederlanders werd geen voedsel meer verkocht.
We wisten dat de bevrijding voor de deur stond. Seyss-Inquart had goedgevonden dat geallieerde vliegtuigen voedsel afwierpen boven West-Nederland, daarmee was op zondag 29 april begonnen. De inwoners van Rotterdam en Den Haag stonden bij honderden op de daken te wuiven naar de bommenwerpers in hun nieuwe rol. Maar we wisten ook, dat de ‘droppings’ van veel te geringe omvang waren om een einde te maken aan de hongersnood.
Het maken van de TV-documentaire ‘Tranen over het water; de lotgevallen van de Nederlandse binnenvaart in oorlogstijd' was voor mij: recht doen aan wat de schippers in die tijd hebben meegemaakt, door het bekend te maken aan de mensen van de wal, het grote publiek.
Reportage van een reis naar Japan en Thailand van een aantal overlevenden van de Tweede Wereldoorlog. Men bezocht het oorlogsmonument in Mizumaki in Japan en plaatsen waar de krijgsgevangenen uit de Tweede Wereldoorlog in Japan zijn aangekomen en hebben gewerkt. Wat voor emoties heeft dit bij de betrokkenen losgemaakt?
