De Nederlandse publieke discussie en de politionele acties in Indonesië

‘Ce sont les termes et non les choses qui révoltent Pesprit humaine.’ Voltaire1Op 17 november 1993 gelastte het Gerechtshof te Leeuwarden naar aanleiding van een klacht van een oud-militair die na de Tweede Wereldoorlog in Indonesië in het Nederlandse leger heeft gevochten, een strafvervolging wegens smaad van Graa Boomsma, schrijver van de roman ‘De laatste tyfoon’, die de politionele acties tot onderwerp heeft.

Behandeling van trauma’s bij veteranen in Centrum ’45

Inleiding In 1991 concludeerden directie en bestuur van Centrum ’45 dat via een project op korte termijn onderzocht moest worden in hoeverre het behandelaanbod van Centrum ’45 ook beschikbaar diende te komen voor veteranen met psychische problemen. Deze psychische problemen zouden dan samenhangen met de ervaringen van veteranen, die tijdens hun actieve militaire dienst traumatische gevechtssituaties meemaakten.

Bevrijding

Wat betekent bevrijding voor u en voor mij? Ik kan natuurlijk alleen voor mezelf er wat van zeggen: dat is ook de bedoeling van de redactie. Ik ga uit van ‘de’ bevrijding, voor mij in 1944, voor anderen in 1945.

De Respicondesensitisatietherapie bij oorlogsgetroffenen in voormalig Joegoslavië, in het bijzonder bij kinderen

Toen berichten over de oorlog in het voormalig Joegoslavië in Nederland doordrongen, werd deze calamiteit voor het eerst na een zeer lange periode van betrekkelijke rust in Europa als een zeer nabije bedreiging ervaren. De berichten dat ook in Europa onder de oorlogsslachtoffers duizenden vrouwen en kinderen de meest vreselijke dingen hadden meegemaakt, werden algemeen als schokkend beleefd en gaven aanleiding zich te bezinnen op mogelijkheden voor hulpverlening.

Tweede generatie oorlogsproblematiek, implicaties van een proefschrift

Van zijn in 1993 uitgekomen proefschrift ‘Separatie-individuatie-problematiek van een naoorlogse generatie oorlogsslachtoffers’ geeft de heer Coopmans hieronder een korte samenvatting en enige praktische implicaties voor de hulpverlening aan cliënten uit de naoorlogse generatie.

 

De lege sociale ruimte van joden in Nederland

Op 4 juli 1992 publiceerde de Volkskrant een discussie over de tweede generatie tussen de hoogleraar pedagogiek Lea Dasberg en de bijzonder hoogleraar transgenerationele oorlogsgevolgen David de Levita. Dasberg deed in die discussie een paar krasse uitspraken. De tweede generatie bestond niet; het leed van de tweede generatie was deze geheel en al aangepraat door hulpverleners; de tweede generatie zwolg in het haar aangeprate verdriet; en, had je ergens last van, dan kwam dat doordat je niets van het jodendom wist.

Spreken over gedwongen prostitutie en zwijgen over verkrachtingen: bronnengebruik in een zaak over Japanse legerbordelen in Nederlands-Indië

In het algemeen wordt aangenomen dat herinneringen geen vaste vorm hebben: herinneringen veranderen, vervagen en vermengen zich in de loop der tijd met andere indrukken.

Hieruit volgt dat mensen de mogelijkheid hebben om herinneringen te construeren - hetzij bewust, hetzij onbewust. Dit is één van de redenen waarom herinneringen vaak de vraag naar de betrouwbaarheid ervan oproepen.

Een verzwegen Holocaust: ‘Nog altijd gaat er een golf van angst door me heen’

Vijftig jaar geleden gebeurde het. Op 16 mei 1944 werden overal In Nederland zigeunerfamilies opgepakt en naar Westerbork overgebracht. Vandaar vertrok op 19 mei het grote zigeunertransport naar Auschwitz-Birkenau. Maar heel weinig Nederlandse zigeuners ontsprongen de dans en juist daarom wordt over de moord op de zigeuners zo weinig gesproken.

Het zigeunermeisje dat uit de veewagon kijkt waarin zij naar de dood gaat wordt niet voor niets tot nu toe overal als een joods meisje beschouwd.

 

Herdenking van het zigeunertransport 19 mei 1944

Het is 19 mei 1994, dit is Westerbork.

Het voorjaar heeft hier al zijn kansen gegrepen om ons voor te houden wat levenslust is.

Een ongedacht gezelschap is bezig zich te verzamelen bij het Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Het weer is goed, de legertenten die op het voorterrein staan opgesteld blijven goeddeels leeg. Een zigeunerorkest trekt de aandacht. Als de bus uit Best is gearriveerd met de grootste groep zigeuners en betrokkenen, zijn we bijna compleet. Maar wat heet compleet.

Vernietigingskamp Sobibor

Op 10 januari 1941, precies 8 maanden na de inval van het Duitse leger, wandelde ik tijdens de koffiepauze door de binnenstad van mijn geboortestad Amsterdam. Ik werkte bij drukkerij Lindenbaum in de bocht van de Herengracht, vlak bij het Koningsplein. Tegen mijn collega-drukker Mark Bouman zei ik dat het leven onder Duitse bezetting wel meeviel. De matrozen die we dagelijks in colonne voorbij zagen marcheren deden niemand kwaad. Er waren al wel enige verordeningen gepubliceerd maar die hadden nauwelijks vat op ons dagelijks leven.

Pagina's