De bevrijding kwam voor mij, evenals natuurlijk voor Nederland, in de prachtige meimaand van 1945. Het was warm en de lucht was echt heel strak blauw, zonder wolken.

De zomer die volgde op deze meimaand, was een warme zomer zoals deze beschreven staat in allerlei boeken. De maand augustus, niet voor niets hooimaand genoemd, was bloedheet en we konden weer op straat koninginnedag vieren, toen nog op 31 augustus.

Ik ben geboren in 1922 in Indië in Bandung. Mijn vader had een goede baan, die was uit Holland gekomen. Mijn moeder kwam ook uit Holland, maar die is overleden toen ik drie jaar oud was. In Bandung ben ik opgegroeid en daar heb ik de HBS gehaald. De scholen waren nogal streng, je zat van maandag tot en met zaterdag binnen. De school begon vroeg, om zeven uur, ‘s middags om één uur was je klaar en dan moest je je huiswerk nog maken. Maar we deden elke dag sport: je zat op het atletiekveld, we gingen twee keer in de week zwemmen, je was continu bezig. En vroeg naar bed en vroeg op.

In het februari/maart-nummer 1954 van het Leidse literaire studententijdschrift Minerva stond destijds een nogal lang uitgevallen verhaal over het leven in een Japans interneringskamp in Nederlands-Indië. De schrijver was een zekere B. Spoenders die -naar uit het verhaal was op te maken - circa 24 jaar oud moest zijn en in zijn jeugd geïnterneerd was geweest in de kampen op Sumatra, eerst in een vrouwenkamp en later in een aantal mannenkampen.

Naar aanleiding van de herdenking in Zwolle en Enschede van de bevrijding op 15 augustus 1945 van Nederlands-Indië interviews met een aantal overlevenden.

DVD 65