ARQ Kenniscentrum Impact

MeetingMoreMinds

MONUMENTEN ZIJN VAN ALLE TIJDEN. OOK NU SPELEN MONUMENTEN NOG ALTIJD EEN BELANGRIJKE ROL.

Soms lijkt het of dat belang alleen maar groter wordt en dat het aantal monumenten nu groter is dan ooit.

Bij belangrijke en ingrijpende gebeurtenissen wordt al snel gedacht aan een monument.

Hieruit kan in ieder geval afgeleid worden dat er behoefte aan is, dat men er iets aan ontleent en dat men het een zinvol symbool vindt om de slachtoffers te gedenken en de gebeurtenis een plek te geven.

Hoewel er inmiddels meer aandacht is voor de psychosociale gevolgen van en nazorg aan rampgetroffenen, is er-verhoudingsgewijs - minder aandacht voor cultuursensitieve nazorg voor getroffen etnische minderheden. Uit studies blijkt echter dat zij een kwetsbare groep vormen wanneer zij door een ramp getroffen worden, aangezien zij (in vergelijking met autochtone getroffenen) vaker een lage sociaal-economische positie en meer psychosociale problemen hebben.

Op verzoek van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties schreven twee medewerkers van Impact een visiedocument over de vraag of het zinvol zou zijn een monument op te richten voor brandweerlieden die door hun werk zijn omgekomen, zoals er ook eerder al een monument werd onthuld voor de politie. Op basis van dit document werd besloten dat het brandweermonument er gaat komen. Hier volgt een belangrijk deel van dit document: Wat doen we als we herdenken en welke rol spelen monumenten daarin?

Angst omwille van macht

management samenvatting

doel

Doelstelling van het project Veerkracht Monitor is te komen tot een meetinstrument dat herhaaldelijk ingezet kan worden om te achterhalen in welke mate Nederlanders in staat zijn een ramp of schokkende gebeurtenis te boven te komen. Het meetinstrument wordt individueel afgenomen. (§1.2)

te onderzoeken factoren

Naar aanleiding van het literatuuronderzoek en in overleg met de klankbordgroep is gekomen tot zes te onderzoeken factoren: (hoofdstuk 2; § 3.3)

Bij alle direct betrokkenen staat de datum in het geheugen gebrand: 12 mei 2010. Op die dag, rond 06.00 uur ’s ochtends (lokale tijd), verongelukte de Airbus van Afriqiyah Airways. Op enkele honderden meters vóór de landingsbaan van de internationale luchthaven van Tripoli. Zeventig Nederlanders, onder wie ook kinderen, kwamen om het leven. Van de 104 inzittenden overleefde alleen een negenjarig Nederlands jongetje het ongeluk.

De Nederlander Max Boon wil met de actieve inzet van de stem van getroffenen van terrorisme en lokale gemeentschappen radicalisering tegen gaan. Vanuit het International Centre of Counter-terrorism (ICCT) zet hij hiervoor een organisatie op in Indonesië. Boon doet dit vanuit een bijzondere positie. Als slachtoffer van de terroristische aanslag op het Marriott-hotel in Jakarta van 2009, heeft hij aan den lijve de gevolgen van gewelddadig extremisme ondervonden.

In 2011 ontwikkelde Stichting Impact de Handreiking Herdenken, een praktisch boekje voor gemeenten met aandachtspunten voor het organiseren van een herdenkingsbijeenkomst kort na een (grootschalige) schokkende gebeurtenis. op 14 november werd aan dit boekje de Yardenprijs 2013 (categorie voorlichting) toegekend. De toekenning onderstreept de relevantie van het thema en het belang van concrete handvatten om herdenken vorm te geven. Dit artikel gaat in op de achtergrond van de Handreiking: wat maakt herdenken zo belangrijk en met welke afwegingen krijgen gemeenten te maken?