Crisismanagement doe je samen in een flexibele crisisorganisatie. Dit is de kernboodschap van de derde jaardag van de
Nationale Academie voor Crisisbeheersing (NAC) die plaatvond op 24 september. Jaarlijks komen crisisprofessionals vanuit
de overheid, veiligheidsregio’s en de Nationale Politie samen om te netwerken, nieuwe inzichten te delen en vooruit te
kijken naar het nieuwe leerprogramma van de NAC. Naast de samenwerking met veiligheidsregio’s en de Nationale Politie
is de focus van deze jaardag gericht op de vitale infrastructuur en het private domein.

Tijdens de Japanse bezetting van Nederlands-lndië was er naast ons huis een maïsveldje. Hei was geloof ik van een Chinees. Vanuil mijn slaapkamerraam mei jaloezieluiken kon ik zo tussen de manshoge stengels komen. Ik nam wel eens een van de maïskolven mee, niet te vaak, anders zou de Chinees verdenking tegen ons op kunnen vatten Van Winneiou en Old Shatterhand had ik geleerd mijn voetsporen uil le wissen. Twaalf was ik. en ik keek tassen de bladeren door naar de voorbijgangers. Ik zorgde wel dal ik niet gezien werd. Rillingen gaan over mijn rug nu ik dil schrijf.

Dat meer dan honderdduizend mensen tijdens de Tweede Wereldoorlog in Indiè in kampen gezeten hebben, is algemeen bekend. Men ging er zelfs van uit dat alle Europeanen, of zij die Europees bloed in zich hadden, achter de kawat gezet waren. Dat gold niet alleen voor de mensen in Holland, maar - tot op zekere hoogte ook voor de Indische Nederlanders zélf. heb ik gemerkt. Toch is een groep Indische Nederlanders (en ook statenlozen en soms mensen met een andere nationaliteit) buiten het kamp gebleven en wel door heel verschillende omstandigheden, die ik niet onder één noemer kan brengen.

Inleiding

Ik kan mij de capitulatie van Nederlands-lndië nog herinneren als de dag van gisteren.

Mijn vader kwam gebroken thuis, onzeker en zeer geëmotioneerd. ‘Wij hebben de oorlog verloren.' Wat dat allemaal in zou houden was voor mij nog een raadsel. Het begon pas door te dringen toen ik s nachts om twee uur wakker werd van de voetstappen van honderden voorbijlopende soldaten over de straat voor ons huis. In het duister zag ik het KNIL-leger voorbijtrekken, zwijgend. In dc gloed van enkele olielampen die zij meedroegen zag ik sommige droefgeestige gezichten.

Ik ga de waarheid achterna. Maar hoe meer ik haar achterna ga. des te verder is ze alweer, als een dwaallicht heen en weer bewegend op elk moment, op elke plaats, boven elk voorwerp.

Ingeborg Bachmann, Het dertigste jaar

De internering in Japanse kampen

In de gespreksgroep kregen wij allen de gelegenheid om ons eigen verhaal te vertellen. Een "lk-verhaal". Op verzoek van één van de gespreksleiders heb ik mijn levensverhaal opgeschreven - zo beknopt mogelijk. om het bruikbaar te maken voor publikatie. Verschillende leden van mijn kring waren namelijk erg aangedaan door mijn relaas; sommigen waren zelfs in tranen. Ik was daar nogal onthutst van. Toen mijn emoties wat wegebden -eerlijk over jezelf praten is erg eng - begreep ik dat men in mijn lotgevallen en gevoelens veel had herkend.

Contouren Onder de 300.000 mensen die in verschillende golven uit het voormalig Nederlands-lndië naar Nederland kwamen, hadden ca. 60.000 de laren  45 als   kind in interneringskampen doorgebracht.

De NHG-Standaard Problematisch alcoholgebruik geeft de huisarts richtlijnen voor het herkennen van, de diagnostiek en het beleid bij patiënten met problematisch alcoholgebruik. De standaard richt zich op de preventie van somatische, psychologische en sociale problemen door het gebruik van alcohol door vroegtijdige herkenning en behandeling van problematisch alcoholgebruik.

Binnen de verslavingszorg lijdt een relatief grote groep patiënten aan een posttraumatische stressstoornis (PTSS). Na diagnostisch onderzoek wordt bij ongeveer 1 op de 4 patiënten PTSS geconstateerd. Problematisch middelengebruik en PTSS lijken sterk met elkaar verweven te zijn. De vermoede functionele relatie tussen PTSS en problematisch middelengebruik wordt ondersteund door wetenschappelijke bevindingen. Retrospectief onderzoek heeft aangetoond dat patiënten met deze comorbiditeit veelal verdovende middelen zijn gaan gebruiken na een ingrijpende gebeurtenis.