Ik ben geboren in 1922 in Indië in Bandung. Mijn vader had een goede baan, die was uit Holland gekomen. Mijn moeder kwam ook uit Holland, maar die is overleden toen ik drie jaar oud was. In Bandung ben ik opgegroeid en daar heb ik de HBS gehaald. De scholen waren nogal streng, je zat van maandag tot en met zaterdag binnen. De school begon vroeg, om zeven uur, ‘s middags om één uur was je klaar en dan moest je je huiswerk nog maken. Maar we deden elke dag sport: je zat op het atletiekveld, we gingen twee keer in de week zwemmen, je was continu bezig. En vroeg naar bed en vroeg op.

In het februari/maart-nummer 1954 van het Leidse literaire studententijdschrift Minerva stond destijds een nogal lang uitgevallen verhaal over het leven in een Japans interneringskamp in Nederlands-Indië. De schrijver was een zekere B. Spoenders die -naar uit het verhaal was op te maken - circa 24 jaar oud moest zijn en in zijn jeugd geïnterneerd was geweest in de kampen op Sumatra, eerst in een vrouwenkamp en later in een aantal mannenkampen.

Naar aanleiding van de herdenking in Zwolle en Enschede van de bevrijding op 15 augustus 1945 van Nederlands-Indië interviews met een aantal overlevenden.

DVD 65

De grote hoeveelheid vluchtelingen in het voormalige Joegoslavië stelt de hulpverlening aldaar voor enorme problemen. Men heeft grote behoefte aan kennis over vluchtelingenproblematiek en over methoden voor psychosociale hulp en traumabehande-ling. In nauw overleg met dr. A. Mikos-Kos van het Svetovalni-Centrum in Ljubljana heeft de auteur van dit artikel een scholingsproject georganiseerd voor Sloveense hulpverleners die met Bosnische vluchtelingen werken. De gekozen vorm van het project is mogelijk ook toepasbaar in andere landen.