In dit artikel wordt het posttraumatisch demoralisatiesyndroom. zoals beschreven door Parson1, aangereikt als een gemeenschappelijke noemer voor de psychopathologische fenomenen, aan de orde bij een aantal oorlogskinderen, nü, in hun middelbare levensfase. Dit syndroom berust, zo wordt betoogd, op een schending van bestaanspersmissie, én in de vroege jeugd én daarna.
Er werd niet geleefd maar overleefd.