Het opwindingdelier is een ernstig en acuut gezondheidsprobleem, vaak gerelateerd aan drugs. Omgaan met agressief gedrag is onderdeel van het professioneel handelen van politie, veiligheidspersoneel en hulpverleners. Belangrijk voor die praktijk is het onderscheid te kunnen maken tussen moedwillig agressief gedrag en agressief gedrag ten gevolge van een zogenaamd opwindingsdelier. Opwindingsdelier vraagt een medische specifieke aanpak, mede vanwege de kans op overlijden. Samenwerking tussen de verschillende diensten als politie, veiligheidspersoneel en

Socioloog Abram de Zwaan maakt in het boek Compartiment van vernietiging korte metten met de populaire bewering dat als de omstandigheden er naar zijn, in iedereen een massamoordenaar schuilt. Ook historicus en journalist Maud van de Reijt ziet hoe simplistisch er vaak wordt gekeken naar daders van massamoorden. Beeldvorming overvleugelt maar al te gemakkelijk de werkelijkheid.

Beatrice de Graaf en Daan Weggemans verrichten voor het eerst onderzoek naar de terugkeer in de samenleving van ex-gedetineerden wegens jihadisme. Uit het onderzoek blijkt dat het re-integratieproces van dergelijke gedetineerden vaak niet soepel verloopt. Een deel van hen raakt juist sterker verbonden met radicale netwerken tijdens hun verblijf op de Terroristenafdeling in de gevangenis, doordat zij hier in aanraking komen met andere jihadisten . Verder is er door de arrestatie en detentie sprake van toegenomen gevoelens van wantrouwen en wrok.

Waar inlichtingen- en veiligheidsdiensten van de Europese landen al enige tijd rekening mee hielden werd woensdag 7 januari 2015 in Parijs bewaarheid: een terroristische aanslag in Europa door Jihadistische extremisten die eerder in buitenlandse conflictgebieden – in dit geval Jemen – training en gevechtservaring hadden opgedaan. De broers Chérif enSaïd Kouachi vermoordden 12 mensen bij hun aanslag op het Franse satirische weekblad Charlie Hebdo. Wraak voor de belediging van de Profeet was het motief.