Hoewel wetenschappelijke evidentie over toepasbaarheid en effectiviteit van psychotherapeutische interventies bij populaties met een migratieachtergrond nog altijd gering is, lijkt het behandeleffect bij deze groepen doorgaans kleiner dan bij de meerderheidspopulatie, en zijn no-show en drop-out vaak substantieel hoger. ‘Cultuursensitieve zorg’ zou bijdragen tot het optimaliseren van de hulpverlening aan deze doelgroep. Wat die zorg precies behelst en hoe dat concreet vorm te geven, is echter nog weinig helder omschreven.

Op 27 januari 1945, maandag 27 januari 2020 75 jaar geleden, bevrijdden Sovjet-soldaten de hoofdkampen van het concentratiekampcomplex Auschwitz Birkenau. Het was het grootste vernietigingskamp van nazi-Duitsland, maar de bevrijding ging toen bijna ongemerkt voorbij.

Dit is een bijdrage van Laurence Schram. Zij is senior researcher in het documentatiecentrum van Kazerne Dossin in Mechelen en gespecialiseerd in de geschiedenis van de vervolging van Joden en zigeuners in België en Noord-Frankrijk en van transporten naar Auschwitz.

Uit onderzoek en praktijk is gebleken dat vluchtelingen en statushouders grotere kans hebben op gezondheidsachterstanden. Verschillende factoren liggen hieraan ten grondslag: onder andere mindere gezondheidsvaardigheden, belemmeringen in toegang tot zorg- welzijnssysteem door bijvoorbeeld gebrek aan kennis, of professionals die niet weten aan te sluiten bij de statushouder door taal en cultuur barrières.

‘Wat me niet doodt, maakt me sterker’, schreef Nietzsche ooit. Kun je dan ook sterker worden door een burn-out of trauma? Ja, zegt de wetenschap van posttraumatische groei, soms kan dat.