De geestelijke verzorging vervult een unieke plek na rampen en crises.
Historicus Jannes Kennedy ziet rampen als onheil dat zich niets aantrekt
van de verscheidenheid in religie en levensbeschouwing van mensen. De
zorg voor medemensen, ook vanuit de geestelijk verzorger, mag zich
volgens Kennedy evenmin beperken tot de eigen kring. Maar hoe het
‘levensbeschouwelijke element’ te verankeren in de zorg na rampen? Dat