Therapeuten en onderzoekers over traumabehandeling

De afgelopen jaren zijn er belangrijke resultaten geboekt als het om de behandeling van trauma gaat. Toch krijgt een groep cliënten om diverse redenen nog geen goede behandeling. In dit artikel een aantal experts aan het woord over traumabehandelingen, nieuwe ontwikkelingen en hoe het beter kan.

 

In dit artikel komen de volgende onderwerpen aan de orde:

 

Het trauma zit in het hele lichaam

Interview van Bessel van de Kolk en Eric Vermetten. 

 

Opeens was hij terug in de Hongerwinter. Een jochie was-ie, van 2 jaar oud, dat het koud had, bang was, een rammelende maag had. Psychiater Bessel van der Kolk (78) had er nooit bewuste herinneringen aan gehad, maar onder invloed van de psychedelische drug mdma voelde hij alsnog de pijn van toen. 

 

Richtlijn : Signaleren traumagerelateerde problemen

In de jeugdhulp en jeugdbescherming valt het woord ‘trauma’ soms snel, maar wat bedoelen we er precies mee? Hoe zien normale én afwijkende reacties van kinderen en jongeren op ingrijpende gebeurtenissen eruit? Hoe ondersteunen jeugdprofessionals daarbij? Wanneer zet je een signaleringsinstrument in? Deze richtlijn geeft aanbevelingen voor het signaleren van traumagerelateerde klachten en het toeleiden naar passende zorg.

 

 

Onderzoek : Suïcide bij vluchtelingen

Suïcidaliteit bij vluchtelingen en asielzoekers is niet veel onderzocht. In de klinische praktijk worden therapeuten regelmatig geconfronteerd met suïcidale gedachten. Welke risico- en beschermende factoren hierin een rol spelen, wordt binnenkort bij ARQ Centrum’45 onderzocht bij een groep vluchtelingen en asielzoekers die in behandeling zijn voor PTSS. Dit kan therapeuten ondersteunen om een goede inschatting te maken.

 

 

Structurele aandacht voor suïcidepreventie in de opleidingen tot hulpverlener in de ggz : Juiste zorg begint bij de basis

Hoe vraag ik een cliënt naar suïcidegedachten? Wat doe ik als een cliënt vertelt dat hij of zij denkt aan zelfdoding? Als universitair docent klinische psychologie krijg ik regelmatig te maken met dit soort vragen van studenten wanneer ik ze interviewvaardigheden leer in de masteropleiding.

 

Column : Zuurstof en champagne

In 1998 zat ik met mijn moeder in het vliegtuig voor mijn eerste bezoek aan ons geboorteland, Dominica. Voor het eerst viel mij de instructie van de stewardess op: ‘…mensen die reizen met kinderen zetten bij het wegvallen van de druk uit de cabine, eerst zelf een zuurstofmasker op en daarna bij hun kind…’ Ik vreesde het ergste: ik was formeel het kind, maar ik zou me toch verantwoordelijk voelen voor mijn moeder, en koppig als we zijn, zouden we toch eerst de ander proberen te helpen en beiden zonder masker eindigen…

 

Suïcide onder vluchtelingen in lage- en middeninkomenslanden : Een stille ramp

Suïcide onder vluchtelingen in lage- en middeninkomenslanden voltrekt zich als een stille ramp: een sociale crisis waarover weinig betrouwbare gegevens beschikbaar zijn. Naast onderzoek en hulpverlening is bewustwording van deze sluipende ramp essentieel om verder verlies van mensenlevens te beperken.

 

Column : Kramp

‘Als deze laatste procedure ook uitkomt op een negatieve beschikking, dan hoeft het van mij niet meer’, zegt Victor (niet zijn echte naam), een man van vijfenveertig, die uit Oeganda is gevlucht nadat zijn moeder vanwege zíjn homoseksualiteit was vermoord, waarna hij via
mensenhandel en gedwongen prostitutie in Nederland terecht is gekomen. Zijn proces van afwisselende asielprocedures duurt inmiddels negen jaar.

Hoe zin te geven aan zelfdoding?

Iedere dag groeit de groep nabestaanden van zelfdoding. Waar de pijn van de een ophoudt begint dat van de ander. Hoe leven zij verder met het verlies van een geliefde door een zelfverkozen dood? In dit artikel wordt ingegaan op hoe jongvolwassen nabestaanden betekenis geven aan de zelfdoding van een goede vriend(in). Op welke manier begrijpen nabestaanden de gebeurtenis en wat is de invloed van de suïcide op hun wereld- en zelfbeeld?

 

Het belang van postventie na zelfdoding van een leerling : Kopieergedrag voorkomen

Bij besmettingsgevaar wordt vaak gedacht aan overdraagbare ziekten, maar ook suïcidaal gedrag kan besmettelijk zijn, zeker onder jongeren. Het is daarom belangrijk om tijdig en adequaat te reageren na een (poging tot) zelfdoding van een leerling op school. Postventie is de gecoördineerde ondersteuning na een zelfdoding, met als doel het risico op de negatieve gevolgen van een zelfdoding op de omgeving te beperken. Dit artikel beschrijft de mechanismen van kopieergedrag en het belang van postventie op scholen.

 

 

Pagina's