Mijn kinderen en ik zijn dol op de palingpop van Nick en Simon. De kinderen omdat hun muziek makkelijk in het gehoor ligt, ik omdat bij Nick en Simon allerlei vormen van psychopathologie de revue passeren. In Masker bezingen zij bijvoorbeeld de borderline persoonlijkheidsstoornis (‘Van wit verander jij opeens naar zwart, en je buien gaan van droog naar boos’), en in Door jou, narcisme (‘Als jij je in de spiegel ziet, zie jij die ander niet’).