De auteur doet verslag van een internationale workshop over Cross Cultural Psychology, Forced Migration and Peace Building, gehouden op 19 en 20 februari 2006 te Oxford. Welke bijdrage kan de transculturele psychologie bieden bij activiteiten gericht op gemeenschapsherstel na gewapende conflicten waarbij veel mensen huis en haard moesten verlaten, zoals bijvoorbeeld in Sierra Leone, Angola en Afghanistan?

In februari 1941 werd in Amsterdam massaal gestaakt tegen de vervolging van de joden. De herdenking van die staking is al vanaf 1946 een bron van bittere conflicten geweest. De CPN meende, op grond van haar rol in de organisatie van de staking, de herdenking te mogen gebruiken om allerlei hedendaagse kwesties in het middelpunt te stellen, van de strijd tegen het Amerikaanse imperialisme tot de acties tegen huurverhogingen.

Groepstherapie voor vluchtelingen en migranten werkt. Ook trauma-behandeling is mogelijk in een groep. En therapietrouw bij deze groep - en overigens ook bij andere groepen - kun je bevorderen door beter aan te sluiten bij de behoeften van de ‘hulpvragers’. Deze antwoorden kregen deelnemers aan het door Cogis georganiseerde symposium Transculturele groepstherapie op 30 maart in Utrecht. Toch bleven er nog veel vragen onbeantwoord.

 Hoe kom je erachter welke vormen van ondersteuning vluchtelingen zoeken? Hoe geef je ze zicht op hun psychische situatie en op de mogelijkheden voor hulp? Hoe help je ze zich actief op te stellen in het te boven komen van de belastende gevolgen van hun ervaringen en van hun huidige omstandigheden? Op verschillende plaatsen in Nederland zijn programma’s ontwikkeld als antwoord op deze vragen. De auteurs, zelf betrokken bij de totstandkoming van een van de besproken programma’s, verwachten veel van de aanpak om psycho-educa-tieve en empowermenttechnieken te combineren.