U kunt selecteren door met de cursor in het veld te gaan staan en daarna met uw linkermuisknop te klikken. Met de blauwe balk scrollt u naar uw keuze en klikt u weer op de linkermuisknop. Voor een tweede, derde en volgende keuze herhaalt u deze handeling. Klik uiteindelijk op de "selecteer" knop (rechtsonder het veld) en het systeem voert uw selectie uit.
jaartal
U kunt selecteren door met de cursor in het veld te gaan staan en daarna met uw linkermuisknop te klikken. Met de blauwe balk scrollt u naar uw keuze en klikt u weer op de linkermuisknop. Voor een tweede, derde en volgende keuze herhaalt u deze handeling. Klik uiteindelijk op de "selecteer" knop (rechtsonder het veld) en het systeem voert uw selectie uit.
soort info
U kunt selecteren door met de cursor in het veld te gaan staan en daarna met uw linkermuisknop te klikken. Met de blauwe balk scrollt u naar uw keuze en klikt u weer op de linkermuisknop. Voor een tweede, derde en volgende keuze herhaalt u deze handeling. Klik uiteindelijk op de "selecteer" knop (rechtsonder het veld) en het systeem voert uw selectie uit.
Het slaperige Oost-Syrische stadje Deir ez-Zor aan de Eufraat staat eigenlijk nergens bekend om. Grijze betonnen flats leunen tegen elkaar aan, stof en zand zijn alomtegenwoordig, de zon schijnt er genadeloos en de rivier stroomt loom door het centrum. Voor Armeniërs wereldwijd is de stad echter van groot belang: daar werden in 1915 hun voorouders heen gedeporteerd door de toenmalige Turkse overheid, om te sterven in de woestijn. In Deir ez-Zor stond om die reden tot een paar jaar terug het belangrijkste herdenkingsmonument van de Armeense genocide.
Vluchtelingen zijn van alle tijden. Maar omdat de wereld om ons heen verandert – door politieke trends, de publieke opinie en technologische ontwikkelingen – is elke vluchtelingencrisis uniek. Toch vallen er uit het verleden wellicht lessen te trekken voor de omgang met de huidige vluchtelingenproblematiek. Wat kunnen we bijvoorbeeld leren van de opvang van Belgische vluchtelingen tijdens de Eerste Wereldoorlog of de vluchtelingenstromen in de jaren dertig en veertig?
Een ‘grande arche des fugitifs’, zo werd de Republiek der Verenigde Nederlanden ooit wel genoemd nadat protestanten uit zuidelijke buurlanden hier massaal een veilig heenkomen zochten en vonden. Maar niet altijd was Nederland even gastvrij in de opvang van vluchtelingen. Na de oorlog werd zelfs vrij kil en berekenend gekeken welke vluchtelingen van pas zouden komen en welke niet.
Elke geschiedenis is altijd ook een geschiedenis van migratie, schrijft de Duitse geschiedwetenschapper Heinrich August Winkler in het vorig jaar gepublieerde Zerbricht der Westen? – Über die gegenwärtige Krise in Europa und Amerika. Dat wil niet zeggen dat elke migratiegeschiedenis hetzelfde is.
07/08/2018 controle OO JL 07/08/2018 controle OO JL Scholen in Nederland worden geregeld opgeschrikt door calamiteiten. Een zedenzaak of een gezinsdrama waarbij een leerling betrokken is, een vermissing van een leerling of een ongeval met een bus vol leerlingen tijdens een schoolreisje. Dit zijn ingrijpende gebeurtenissen in het leven van jongeren. Wat weten we over reacties en behoeften van getroffenen na een ramp?
In de school is een leerling neergestoken en de dader is voortvluchtig. Er is paniek onder de leerlingen en leraren. Vanuit de leraren en de ouders komt de roep om detectiepoortjes te plaatsen om de veiligheid in school te garanderen… Een leerling uit de onderbouw is door zelfdoding om het leven gekomen. De school rouwt: zo’n jonge leerling en zo onverwacht. Docenten vragen zich af of ze signalen gemist hebben, medeleerlingen voelen zich schuldig…
'Het was pas toen dat ik mij begon af te vragen wat eigenlijk een Jood was. Als jongen had ik Monnie Cohen gekend, een olijke knaap, die goed kon voetballen. en de opschepper Dé Polak, een verwend jongetje uit de Wilhelminasingel. En Yvonne Leek, en [...]. Antisemitisme was in Maastricht een onbekend verschijnsel; de Joden vierden met ons de carnaval; en ene Wijngaard stond bij de Maastreechter Staar op de voorste rij omdat hij een heldere tenor had.' De woorden die een Maastrichtenaar in 1942 in zijn dagboek schreef.
In opdracht van het Nationaal Comité 4 en 5 mei deed historicus Bas Kromhout onderzoek naar de naoorlogse beeldvorming over het verzet in Nederland en omringende landen. In het essay Beelden van verzet beschrijft hij hoe niet alleen elke generatie, maar ook elk land anders omgaat met het verzetsverleden.
Een groep jongeren ligt op matrassen op de vloer. De afgelopen nacht zijn ze vanuit Eritrea naar Ethiopië gelopen op plastic schoenen. Het zijn vooral jonge mannen; 18,19 en zelfs 14 jaar. Aan de Ethiopische kant zijn ze bij de grens door soldaten opgepikt en naar een klein verzamelpunt voor migranten gebracht.