Deze handreiking heeft betrekking op migranten die, in verband met hun cultureel-maatschappelijke en persoonlijke achtergrond, baat kunnen hebben bij extra aanpassingen in de zorg ten tijde van de corona-crisis. Concreet gaat het om asielzoekers, vluchtelingen (statushouders), ongedocumenteerden, slachtoffers van mensenhandel, en reguliere migranten die in het kader van arbeid of gezinsvorming naar Nederland zijn geïmmigreerd. In deze handreiking gebruiken we de term ‘migranten’, waarbij alle bovengenoemde subgroepen bedoeld worden.

Inleiding

Dr. Haitham Adbulrazak  studeerde in 2006 af als psychiater aan de universiteit van Bagdad. Het was drie jaar nadat het Amerikaanse leger het land was binnengevallen, en op het hoogtepunt van de burgeroorlog die volgde. Sindsdien behandelde hij telkens weer nieurw slachtoffers van Iraks gewelddadige geschiedenis. Hij gebruikte hierbij als eerste wersterse behandelmethoden.

Uit onderzoek en praktijk is gebleken dat vluchtelingen en statushouders grotere kans hebben op gezondheidsachterstanden. Verschillende factoren liggen hieraan ten grondslag: onder andere mindere gezondheidsvaardigheden, belemmeringen in toegang tot zorg- welzijnssysteem door bijvoorbeeld gebrek aan kennis, of professionals die niet weten aan te sluiten bij de statushouder door taal en cultuur barrières.

Het tegengaan van hatespeech is belangrijk: hatespeech zorgt voor emotionele stress bij de slachtoffers (Boeckmann & Liew, 2002; Leets, 2002) en kan traumatisch zijn, zoals dat ook het geval kan zijn bij het meemaken van een overval of het slachtoffer worden van seksueel geweld (Leets, 2002). Hatespeech ten aanzien van migrantengroepen is zelfs een voorspeller van suïcide onder mensen uit deze migrantengroepen (Mullen & Smyth, 2004).