Geesten uitdrijven, gebedsgenezers. Eritrese nieuwkomers en ook andere migrantengroepen hechten soms veel waarde aan religieuze geneeswijzen en rituelen. ‘Vraag hiernaar en laat je eigen oordeel achterwege’, zegt Züleyha Sahin, projectleider multicultureel vakmanschap bij het Expertisecentrum Jeugdbescherming Gelderland.

Ik ontmoet Amir* op de speelplaats, waar hij met gebogen hoofd tegen een muur leunt. Ik zeg zijn naam. Hij reageert niet. Ik weet niet of ik het juist uitspreek. En ik besef dat dit eigenlijk het begin van alles is: ik weet zo weinig over hem.

Amir was één van de niet-begeleide minderjarige vreemdelingen (NBMV) die ongeveer vier jaar geleden vanuit Afghanistan in België aankwam. Ze zijn hier alleen, hun ouders wonen nog in hun thuisland of zijn vermoord. De meesten hebben een voogd, of wachten op één.

Gedurende ons werk in de afgelopen twee jaar als regiocoördinator Gezondheid Statushouders merkten wij dat veel gemeenten zorgen hadden over de integratie en participatie van Eritrese nieuwkomers. Tegelijkertijd zien gemeenten de veerkracht en motivatie bij Eritrese nieuwkomers om er in Nederland wat van te maken. De weg daar naartoe is voor velen bezaaid met obstakels.

Trauma treft mensen in hun samenleven, het traumaveld is een sociaal veld’. Dit zeiden Berthold Gersons en Rolf Kleber tijdens het NtVP jaarcongres vorig jaar. Volgens hen wordt dit nog onvoldoende belicht in het traumaonderzoek. De internationale vereniging voor psychotrauma ISTSS nam deze boodschap ter harte met de rol van sociale en maatschappelijke factoren in onderzoek, hulpverlening en beleid bij psychotrauma als thema van hun jaarcongres.