Iedereen die ooit op Bali is geweest, kent de mooie optochten waarschijnlijk wel. Honderden mannen, vrouwen en kinderen lopen in hun mooiste kleren, de kleuren op elkaar afgestemd. Er worden mooie bonte offers gedragen en een lopend orkest speelt gamelan muziek. Er wordt een 3 meter houten hoge toren gedragen door een groep jonge mannen. De toren is kleurrijk maar als je goed kijkt zie je dat er bovenop een lichaam in een doodskist ligt. De optocht begint serieus en geordend, maar eindigt in een vrolijke georganiseerde chaos.

Achtergrond Van de totale Nederlandse bevolking heeft 25,7% een migratieachtergrond. De herkomstlanden, migratiemotieven en verblijfsduur in Nederland zijn erg divers.

Doel Een overzicht geven van de culturele diversiteit binnen de psychiatrie van verschillende groepen van mensen met een migratieachtergrond, en ingaan op de uitdagingen in de geestelijke gezondheidszorg aan deze groepen en de positie van transculturele psychiatrie in Nederland.

Door wat ze doorstonden zijn asielzoekers veerkrachtig, flexibel en kennen ze een groot aanpassingsvermogen, kenmerken die onze maatschappij ten goede kunnen komen, zegt psychologe Michelle Warriner.

Maar, zo zegt ook de Nederlandse orthopedagoog Stephanie Rap, we moeten hen als samenleving ook de juiste opvang en informatie aanreiken in de asielprocedures.

Net dat laat zowel in België als Nederland te wensen over. ‘Maatschappelijke spanningen hangen wel degelijk samen met een gebrek aan mentaal welzijn.’

Hoe creëren jonge mannelijke Syrische vluchtelingen hun gevoel van ‘thuis’ in Nederland? Dat was de vraag waar Rik Huizinga eigenlijk al jaren mee bezig was. Al sinds hij studeerde in Groningen doet hij onderzoek naar de komst van Syrische jonge mannen in Noord-Nederland. Dat ze hier zijn gekomen als vluchteling snapte hij wel, vanwege de problemen in hun thuisland. Maar hoe wordt Nederland eigenlijk hun thuis en waar lopen ze vervolgens tegenaan? Dat beschrijft Huizinga in zijn onderzoek waarop hij onlangs is gepromoveerd.