In 1981 verscheen Foute boel, de eerste autobiografie waarin een NSB-kind zijn persoonlijke ervaringen tijdens en na de oorlog beschreef. in de daaropvolgende jaren volgden nog vijf autobiografieën van NSB-kinderen, al snel aangeduid als kinderen van ‘foute’ ouders. Allen met dezelfde rode draad: de kinderen, inmiddels volwassen, voelden zich slachtoffer van de oorlog, terwijl ze zich door hun omgeving juist als ‘foute Nederlanders’ beschuldigd voelden.