U kunt selecteren door met de cursor in het veld te gaan staan en daarna met uw linkermuisknop te klikken. Met de blauwe balk scrollt u naar uw keuze en klikt u weer op de linkermuisknop. Voor een tweede, derde en volgende keuze herhaalt u deze handeling. Klik uiteindelijk op de "selecteer" knop (rechtsonder het veld) en het systeem voert uw selectie uit.
jaartal
U kunt selecteren door met de cursor in het veld te gaan staan en daarna met uw linkermuisknop te klikken. Met de blauwe balk scrollt u naar uw keuze en klikt u weer op de linkermuisknop. Voor een tweede, derde en volgende keuze herhaalt u deze handeling. Klik uiteindelijk op de "selecteer" knop (rechtsonder het veld) en het systeem voert uw selectie uit.
soort info
U kunt selecteren door met de cursor in het veld te gaan staan en daarna met uw linkermuisknop te klikken. Met de blauwe balk scrollt u naar uw keuze en klikt u weer op de linkermuisknop. Voor een tweede, derde en volgende keuze herhaalt u deze handeling. Klik uiteindelijk op de "selecteer" knop (rechtsonder het veld) en het systeem voert uw selectie uit.
Een humanitaire crisis is een gebeurtenis of reeks gebeurtenissen die een wezenlijke bedreiging vormt voor de gezondheid, de veiligheid of het welbevinden van een gemeenschap of grote groep mensen; meestal betreft het een uitgestrekt geografisch gebied. Zo’n humanitaire crisis wordt veelal ‘complex’ genoemd als er sprake is van: grootschalig geweld met veel sterfgevallen; vluchtende mensenmassa’s; grote maatschappelijke en economische schade; de noodzaak tot grootschalige humanitaire hulp; politieke of militaire belemmeringen voor de humanitaire hulpverlening; aanzienlijke veiligheidsrisico’s voor humanitaire hulpverleners. Psychische en sociale problemen onder de getroffenen van een humanitaire crisis zijn sterk met elkaar verbonden...
Dat duizenden vluchtelingen in Griekse kampen te midden van ratten en vlooien verkommeren in regen en kou is geen humanitair drama. Het is doordacht beleid. Europa wil dat vluchtelingen zich ongeacht hun verhaal zo onwelkom mogelijk voelen. Het is nooit anders geweest.
Rusland vecht rond de eeuwwisseling twee oorlogen uit tegen rebellen in de opstandige deelrepubliek Tjetsjenië. De strijd breekt los na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie als Tsjetsjenen hun kans schoon zien en de onafhankelijkheid uitroepen. Moskou, bang voor presedentwerking, grijpt hard in, maar slaagt er aanvankelijk niet in de opstand de kop in te drukken. In de periode tussen 1996 en 1999 verandert het karakter van de strijd. De Tsjetsjeense strijders, vaak gesteund vanuit het buitenland, radicaliseren en religie wordt de drijvende kracht achter het onafhankeljkheidsstreven.
In Santa Lucía Cotzumalguapa, Guatemala, voltrekt zich begin jaren tachtig van de vorige eeuw een regelrecht drama. Meer dan honderd arbeiders die betrokken waren bij een staking in het suikerriet, worden door doodseskaders opgepakt om voorgoed te verdwijnen. Na jaren van angst en isolement verbreken de nabestaanden van de slachtoffers het zwijgen. Zij publiceren drie boeken met het aangrijpende levensverhaal van hun verdwenen geliefden.
Provide Care, een humanitaire interventie van de Nederlandse krijgsmacht, is bij het publiek zo goed als vergeten. Het leed van Rwandese vluchtelingen in Zaïre in 1994, vergeet Provide Care-veteraan Hans van Leest echter nooit. Impact sprak met hem over zijn ervaringen en de nasleep van de missie voor hem persoonlijk.
Begin februari deden nakomelingen van NSB’ers een oproep de kinderen van Nederlandse IS-strijders niet aan hun lot over te laten. Ismee Tames, senior-onderzoeker bij het NIOD en Bijzonder Hoogleraar Geschiedenis en Betekenis van Verzet aan de Universiteit Utrecht, betoogt in deze blogpost dat de moeizame opvang van kinderen van NSB’ers na de oorlog leert dat we ons als welvarende samenleving achter de oren moeten krabben wanneer we Nederlandse kinderen van IS-strijders moedwillig in de steek laten.
Ruim honderd Nederlandse militairen verleenden in 1994 noodhulp in de vluchtelingenkampen rondom Goma, Zaïre. Deze interventie was opgezet naar aanleiding van een vluchtelingenstroom van 850.000 Hutu’s, die op gang kwam nadat Tutsi-rebellen Rwanda veroverden. Maar dit was niet zomaar een vluchtelingencrisis. Voor Hutu-extremisten, degenen die de massamoord op 800.000 Tutsi’s pleegden, was Zaïre een tijdelijke basis van waaruit zij de genocide wensten te voltooien.
