Halverwege de Koude Oorlog worden in Indonesië naar schatting minstens 500.000 mensen vermoord, gevolgd door jaren waarin daders aan de macht zijn en slachtoffers zwijgen. Wat is de nalatenschap van dit verzwegen verleden voor volgende generaties en wat betekent het voor hen om te spreken? Hierover spreek ik met de Indonesische journalist Prodita Sabarini en studente Giany Amorita.  

Massamoord en straffeloosheid 

Elke psychotherapeut kan ermee te maken krijgen: pseudo-herinneringen. Dat wil zeggen herinneringen die niet op waarheid berusten, maar door de cliënt zijn geconstrueerd zonder dat hij zich daar in principe van bewust is. Omdat het lastig is te beoordelen of iemands levensverhaal waarheidsgetrouw is, is het van belang dat elke psychotherapeut enige kennis heeft van dit fenomeen en alert is op het voorkomen ervan in zijn praktijk. Dit artikel wil daaraan bijdragen door nader in te gaan op de achtergronden van pseudo-herinneringen en de rol van de therapeut.  

Hoe bereid je als je op missie gaat, je kinderen voor op je soms maandenlange afwezigheid? Wat vertel je wel en wat juist niet? En hoe onderhoud je contact? Ervaringsdeskundige en psycholoog luitenat-kolonel Liesbeth Horstman vertelt.

Liesbeth Horstman is klinisch psycholoog en hoofd van het regionaaol MGGZ-centrum in Zwolle. Ze is zelf twee keer op missie geweest en adviseert militairen over de voorbereiding van het thuisfront op uitzendingen.

Wat te doen met die steeds stillere jongen uit Eritrea? De Syrische man die de taal niet kan leren omdat hij ’s nachts geen oog dicht doet? Verklaarbare stress die hoort bij het opbouwen van een nieuw leven of is er sprake van ernstig trauma?

Aram Hasan, Larissa van Beek en Evert Bloemen werden geïnterviewd voor dit artikel.