Gezondheid en participatie : Een verkennende studie naar de rol van gezondheid van vergunninghouders bij de gemeentelijke dienstverlening richting werk en participatie

Als gevolg van de snelle toename van het aantal vluchtelingen in de periode 2014-2015 hebben ge-meenten in de afgelopen periode actief ingezet op het ontwikkelen en uitvoeren van integratie- en/of arbeidstoeleidingstrajecten voor vergunninghouders. De verwachting is dat deze groep zonder extra aandacht moeilijk de weg naar de arbeidsmarkt zal weten te vinden.

Opbrengsten impulstraject Gemeentelijke ondersteuning aan Eritrese nieuwkomers

Gedurende ons werk in de afgelopen twee jaar als regiocoördinator Gezondheid Statushouders merkten wij dat veel gemeenten zorgen hadden over de integratie en participatie van Eritrese nieuwkomers. Tegelijkertijd zien gemeenten de veerkracht en motivatie bij Eritrese nieuwkomers om er in Nederland wat van te maken. De weg daar naartoe is voor velen bezaaid met obstakels.

Moraliteit uit Uruzgan? : 'Het morele gevoel van militairen blijkt soms veel verfijnder dan de richtlijnen'

De Nederlandse inzet in Uruzgan moest 'the hearts and minds of the people' winnen. maar de militairen werden met veel geweld geconfronteerd. 

Jan Peter van Bruggen doet vanuit de NLDA een promotieonderzoek naar de morele aspecten van deze missie.

Toch weer opveren

Heel diep gaan en dan - als het bijna niet meer mogelijk lijkt - toch weer opveren, daar gaat het om. Veerkracht is een machtige eigenschap. Drie veteranen vertellen hoe zij zich staande hielden.

Fotografen als omstanders

In de WO2-zoekmachine Oorlogsbronnen.nl komen miljoenen bronnen uit honderden verschillende erfgoedcollecties samen. Iedere bron kent een eigen verhaal en achter elk verhaal schuilen verschillende bronnen. Dit keer richt ‘Oorlogsbron uitgelicht’ de blik op de plek waar daders, slachtoffers en omstanders elkaar dagelijks tegenkwamen: op straat in Amsterdam.

Nieuw standaardwerk voor hedendaags publiek

De opvatting dat het verleden, meer dan het onstuimig geachte heden, houvast kan bieden, blijkt vaak onjuist. Juist wanneer we het verleden herhaaldelijk tegen het licht houden, moeten we onze blik op de geschiedenis – onze bevindingen over de ervaringen van eerdere generaties – geregeld bijstellen. Toch is en blijft er onmiskenbaar behoefte aan kloeke historische standaardwerken waarin auteurs de wezenlijke ontwikkelingen en kenmerken van een bepaalde periode inzichtelijk maken, bij voorkeur voor de eeuwigheid.

De omstander in het museum

Op welke wijze verbeeld je ‘de omstander’? Zijn omstanders bij begane misdaden in de geschiedenis toevallige ooggetuigen, onschuldige passanten of medeplichtigen? Het zijn lastige maar urgente vragen voor conservatoren en andere professionals bij musea en herinneringscentra. Bij het United States Holocaust Memorial Museum (USHMM) zijn ze zelfs leidend bij de inrichting van exposities. Larissa Pans verdiepte zich in de aanpak van het USHMM en maakte daarnaast een rondgang langs een aantal Nederlandse en Belgische experts.

Medeplichtige omstanders?

Wie is er verantwoordelijk voor de vervolging en vernietiging van de Joden in Europa tussen 1933 en 1945? Het antwoord lijkt voor de hand te liggen – het nationaalsocialistische bewind in Duitsland. Maar de laatste jaren wordt steeds vaker ‘de omstander’ medeplichtig verklaard. Over de vraag of dat terecht is, lopen de meningen uiteen. Hoogleraar politieke geschiedenis Ido de Haan schetst aan de hand van enkele recente studies de verschillende theorieën en debatten die er over de omstander bestaan.

Het vraagstuk van de omstander

Kunnen we omstanders (bystanders) of toeschouwers als medeplichtigen beschouwen omdat ze toekeken en niet hebben ingegrepen, en daardoor niet alleen in morele maar ook in strafrechtelijke zin schuldig zijn? Of is dat veel te algemeen en moet je daar veel genuanceerder tegenaan kijken? Moeten we per persoon de situatie bekijken voordat we kunnen oordelen over zijn/haar keuze om niet in te grijpen?

Een mentale dekolonisatie : Excessen in Indonesië & de publieke opinie (1969-2019)

Of het nu gaat om een doofpot, een taboe of de sterke veteranenlobby: Nederland kan nog steeds niet voluit erkennen dat het zich in Indonesië meer dan incidenteel misdadig heeft gedragen. Het blijft wachten op excuses.

Pagina's