Vroegtijdige psychosociale hulpverlening na een schokkende gebeurtenis op het werk: ‘Waaruit bestaat de psychosociale hulpverlening die door professionele hulpverleners in de acute fase na een schokkende gebeurtenis geboden wordt aan getroffenen?’

Samenvatting
In recent onderzoek zijn richtlijnen en aanbevelingen beschreven waaruit vroegtijdige psychosociale hulpverlening na een schokkende gebeurtenis zou moeten bestaan. Er is een beperkte hoeveelheid onderzoek gedaan naar waaruit psychosociale hulpverlening in de praktijk uit bestaat. Deze exploratieve studie heeft onderzocht welke interventies door professionals in het veld aan getroffenen worden aangeboden in de vroege fase na een schokkende gebeurtenis op het werk. De resultaten zijn verzameld door middel van semi-gestructureerde interviews en een vragenlijst. De participanten (N=38) bestonden uit hulpverleners die psychosociale hulpverlening aanbieden aan getroffenen in de praktijk. Uit kwalitatieve en kwantitatieve analyses is gebleken dat hulpverleners zich tijdens de vroegtijdige psychosociale hulpverlening zich primair richten op het identificeren van traumatische stress klachten en het geven van advies en psycho-educatie over normale reacties en het (te verwachten) herstel na het meemaken van een schokkende gebeurtenis. Deze resultaten sluiten aan bij de aanbevelingen vanuit recente richtlijnen en literatuur. Echter blijkt ook dat er in de praktijk nog steeds debriefing wordt toegepast, terwijl het gebruik hiervan wordt afgeraden. Tenslotte worden er aanbevelingen gedaan voor de praktijk en vervolgonderzoek.
Masterthese Masteropleiding Klinische en gezondheidspsychologie Universiteit Utrecht, Begeleiding door: Drs. Juul Gouweloos, Dr. Hans te Brake & Prof. dr. Rolf Kleber, In samenwerking met: F. Muhlenbaumer