De meerwaarde van videogetuigenissen in de klas

Het aantal ooggetuigen van de Tweede Wereldoorlog slinkt snel. Tegelijkertijd komen er steeds meer mogelijkheden om met ooggetuigenverhalen in contact te komen. Zo zijn er intussen vele tienduizenden interviews online beschikbaar. Sinds kort kennen we ook de zogenoemde Holocaust-hologrammen: opnamen van Holocaustoverlevenden die, dankzij 3D-opnameapparatuur en spraakherkenningstechnologie, live antwoord lijken te geven op vragen uit het publiek.

 

“Holocaust-educatie op locatie maakt de geschiedenis tastbaar”

Met busladingen tegelijk komen scholieren naar historische locaties zoals Nationaal Monument Kamp Vught en de Hollandsche Schouwburg. De schokkende geschiedenis van deze plaatsen raakt hen vaak diep. Maar weten ze daarna echt meer over de Holocaust? Een paar betrokken deskundigen reflecteren op die vraag.

De lessen van de Holocaust

Waarom en hoe moeten we kinderen en jongeren lesgeven over de Holocaust? De bundel Holocaust Education: Contemporary challenges and controversies werpt hierover belangrijke vragen op. Hoewel deze niet allemaal bevredigend worden beantwoord, zet de bundel aan tot nadenken. Ook over de wijze waarop de Holocaust op Nederlandse scholen wordt behandeld.

 

 

Bij het thema : Wie is Anne Frank?

Enkele jaren geleden reed ik met mijn dochter achter op de fiets langs het beeldje van Anne Frank op de Westermarkt in Amsterdam. In een opwelling wees ik het haar aan: “Kijk, dat is Anne Frank.” “Wie is dat, mama?” Die vraag had ik natuurlijk over mezelf afgeroepen. Maar wat te antwoorden aan mijn vijfjarige?

 

‘Ik was dáár. Ik heb Auschwitz overleefd’

Vlak voor de bevrijding van vernietigingskamp Auschwitz, maandag 75 jaar geleden, moesten tienduizend gevangenen het kamp verlaten van de Duitsers.

Max Rodrigues Garcia (toen 20, nu 95), een Joodse jongen uit Amsterdam, was een van hen.
‘Ik heb Auschwitz geroken met mijn neus, gehoord met mijn oren.’

Praten over seksueel geweld? De meeste hulpverleners vinden het maar een eng onderwerp

Psychologen en verslavingsdeskundigen vinden het moeilijk met cliënten te praten over seksueel geweld.

Terwijl de ervaring van toen vaak een verklaring is voor de problemen van nu. 

De kansen die lessen uit eerdere crises bieden

De huidige coronacrisis zal nog wel een paar jaar duren en gevolgen houden voor de veiligheid.
Dat zei Marnix Eysink Smeets - lector Publiek Vertrouwen in Veiligheid - als gastspreker tijdens de online nieuwjaarsreceptie van ASIS Benelux en Vereniging Beveiligingsprofessionals Nederland.

We kunnen volgens hem veel leren van eerdere crises, omdat die een vergelijkbaar patroon hadden. 

Levensvragen van een 27-jarige : Kan ik me voorbereiden op rouw?

27-jarigen dansen op het slappe koord tussen jeugd en volwassenheid, vol levensvragen. Ilona de Lange, sinds april 27, is op zoek naar antwoorden.

 

‘Kan ik me voorbereiden op rouw?’, vraagt ze aan Geert Smid, bijzonder hoogleraar Psychotrauma, verlies en rouw na rampen en geweld aan de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht en psychiater bij ARQ Nationaal Psychotrauma Centrum.

 

De verborgen wonden van raciale trauma's : dit is wat ze met je doen - 'Raciale stress kan uitmonden in depressie en angst, maar ook lichamelijke ziekten en chronische pijn.'

Opgroeien met racisme kan een overwoekerend effect hebben op je gezondheid. Mentaal én lichamelijk. Maar aandacht hiervoor is er nauwelijks. Laat staan erkenning. 

Nisse Benhaddaoui gaat op (zelf)onderzoek uit: hoe ontwikkelen raciale trauma's zich, wat zijn de symptomen en wat helpt ertegen?

Het meest liefdeloze kindertehuis voor kinderen van ‘foute ouders’ stond in Breda : ‘Een griebes’

Kinderen van ‘foute ouders’… Wat moet je er mee?

Vlak na de bevrijding van Brabant in 1944 zitten de instanties behoorlijk in hun maag met de kinderen van NSB’ers en Duitsers, de ‘doodsvijanden’.

Hun ouders zijn ‘geïnterneerd’ oftewel opgesloten in kampen en gevangenissen en daar ligt niemand in de bevrijde gebieden van wakker.

Maar wat moet er gebeuren met hun kinderen?

Pagina's