De professional: de schakel tussen wetenschap en praktijk

Hoe kun je kritisch advies geven aan de organisatie die ook verantwoordelijk is voor je
inkomen? Hoe kun je reflecteren op de rol die je als actuaris speelt in het beïnvloeden van
maatschappelijke problemen door de adviezen die je geeft? En hoe maak je adequate
afwegingen tussen het individueel en collectief belang?

Einde aan onzekerheid, nieuwe emoties lot inzittenden

De nabestaanden van de MH17-slachtoffers weten eindelijk wat hun geliefden meemaakten van de raketinslag. Het maakt een eind aan de onzekerheid, maar onvermijdelijk roept het ook beelden en emoties op, zegt psychotherapeut Riëtte Mellink.

uit eerste hand: persoonlijke verhalen uit de Tweede Wereldoorlog

Welkom op uit eerste hand. Op deze website vind je persoonlijke verhalen over het leven tijdens de Tweede Wereldoorlog. Artikelen over de oorlog kun je hier vinden en hier vertellen deskundigen hoe het was om kind te zijn in de oorlog en hoe het is om oud te worden met een oorlogservaring. Hier kun je lezen wie ik ben en hoe dit blog is ontstaan.

Triggerfactoren in het Radicaliseringsproces

In dit rapport wordt de rol van triggerfactoren bestudeerd in het radicaliseringsproces. Dit zijn gebeurtenissen die aanwijsbaar een (verdere) (de-)radicalisering in gang zetten. Er bestaan twee categorieën triggerfactoren: keerpunten en katalysatoren. 'Keerpunten' zijn gebeurtenissen die er toe leiden dat mensen open komen te staan voor een nieuwe ideologie of een nieuw wereldbeeld. Deze triggerfactoren leiden tot (verdergaande) radicalisering maar kunnen ook een proces van de-radicalisering inleiden.

factsheet gezondheidszorg asielzoekers

Met de komst van grote groepen asielzoekers krijgen steeds meer (huis)artsen en verpleegkundigen in Nederland met hen te maken. Pharos heeft in overleg met het RIVM, GGD GHOR Nederland, GC A en samen met een deskundige huisarts en een arts infectieziektenbestrijding van een GGD antwoorden geformuleerd op de meest voorkomende vragen over de zorg voor asielzoekers.

Ingezonden brief NTvG over behandeling van vluchtelingen: Reactie op Laban en collega's

Laban en collega’s geven aan de richtlijnen voor posttraumatische stressstoornis (PTSS) te
kennen en deze waar relevant en mogelijk toe te passen1. Maar maken direct ook een
uitzondering vanuit een redenering die ten onrechte vaak door hulpverleners wordt gebruikt:
“Richtlijnen zijn goed, maar gelden natuurlijk niet voor onze (moeilijke) patiënten”.

Reactie op Klinische Les ‘Vluchtelingen in de praktijk’

Wij reageren op de Klinische Les in het oktobernummer van het NTvG getiteld
‘Vluchtelingen in de praktijk. Persoonsgerichte zorg en veerkracht-gericht werken’
geschreven door Lamkaddem, van den Muijsenbergh en Laban
[https://www.ntvg.nl/artikelen/vluchtelingen-de-praktijk]1, omdat we vinden dat er
sprake is van een achterhaalde presentatie van wat een adequate behandeling van
getraumatiseerde vluchtelingen inhoudt.

Eerst stabiliseren of direct traumaverwerking: een schijndiscussie!?

EMDR-therapeuten zijn onderling in een strijd verwikkeld over de ‘Stabilisatiekwestie’.
Nu aangetoond is dat zelfs bij psychotische patiënten PTSS, zonder
voorafgaande stabilisatie, veilig en effectief met EMDR kan worden behandeld
(Van den Berg et al., 2015), is er voor sommige therapeuten geen reden meer om
voorzichtig te zijn met EMDR, bij welke doelgroep dan ook. ‘Eindelijk kunnen al
die patiënten die al zo lang ernstige klachten hebben, ook profiteren van EMDR.’
Andere therapeuten herinneren zich nog levendig hoe een snelle start met EMDR

Reactie op: ‘Complexe PTSS na vroegkinderlijk trauma: emotieregulatietraining als aanvulling op de PTSSrichtlijn’

In het maartnummer van het Tijdschrift lazen wij een
artikel van Thomaes e.a. (2015) over de behandeling van
mensen met ‘complexe ptss’. Een aantal aanbevelingen die
zij in hun conclusie presenteren, is volgens ons ongefundeerd.
Zo adviseren zij bij deze groep: ‘start met stabiliserende emotieregulatie
en cognitieve therapie als patiënten met ptss uitvallen
van, of niet geïncludeerd kunnen worden in, exposure-based
behandelingen volgens de ptss-richtlijn vanwege complexiteit en
comorbiditeit’. Dit verbaast ons.

Stabilisatie in traumabehandeling bij complexe PTSS: noodzaak of mythe

ACHTERGROND Bij de behandeling van mensen die in hun jeugd interpersoonlijk trauma hebben meegemaakt en last
hebben van symptomen van ‘complexe ptss’, wordt geadviseerd blootstelling aan de traumatische
herinneringen te laten voorafgaan door een fase van ‘stabilisatie’. Daarbij krijgen patiënten onder
andere emotieregulatievaardigheden aangeleerd.
DOEL Nagaan hoe sterk het empirisch bewijs is voor een dergelijke fasegerichte behandelaanpak bij deze
patiëntencategorie.

Pagina's