Culturele competenties

De discussie over toegankelijke en kwalitatief goede zorg voor een cultureel diverse patiënten­groep gaat al snel over culturele competenties. Cultureel competente en sensitieve hulpverle­ners zouden de kwaliteit van de gangbare zorg aanzienlijk verbeteren. Ghane en collega's gaan in op de vraag hoe de ggz beter kan reageren op deze diversiteit, welke aanpassingen hiervoor nodig zijn en welke culturele competenties daarbij van belang zijn. Hieronder ligt een vraag die de ggz al decennia bezighoudt: is het beter te kiezen voor een categoraal zorgaanbod? Na een onderscheid tussen verschillende niveaus van culturele competenties (voor de behandelaar, qua behandelmethode en voor de organisatie) benoemen de auteurs drie ankerpunten voor een cultu­reel competente hulpverlener: bewustzijn van de eigen culturele normen en waarden, kennis van de achtergronden van culturele groepen, en het kunnen hanteren van vooroordelen en culturele (tegen)overdracht. Daarna volgt een uitgebreid overzicht van de kenmerken van een cultureel competente organisatie wat betreft toegang en kwaliteit van zorg, personeel, organisatiecultuur en management. Op basis van de literatuur komen zij tot de conclusie dat de evidentie voor etni­sche matching vrij zwak is, en dat het weinige wetenschappelijk bewijs een voorzichtig gunstig beeld geeft van de meerwaarde van categorale zorg. Op basis daarvan pleiten zij voor structurele samenwerking en kennisoverdracht tussen categorale en generieke ggz, waarbij de doelgroep met name binnen de laatste behandeld blijft worden.