Column : Kijk, Rob

In de zomer van mijn zestiende verjaardag, kort nadat mijn vader was overleden, leerde ik bij het zeilen Rob kennen. Qua leeftijd zat hij precies tussen mij en mijn moeder in en hij raakte bevriend met ons allebei. Mijn zeilboot kwam bij hem in de garage te liggen, waardoor wij regelmatig in zijn oude Volvo heen en weer reden tussen ons huis aan de rivier in Gorcum en zijn huis in Sleeuwijk. Soms, als mijn moeder in de serre een kopje thee zat te drinken, kon ze Rob aan de overkant van de Merwede zien lopen met zijn hond.