Vreemdelingen, migranten, (echte) vluchtelingen, verdragsvluchtelingen, asielzoekers, ontheemden, Dublinclaimanten, (on)veilige landen: het is maar een onvolledige opsomming van de begrippen die in het actuele debat over het vreemdelingenvraagstuk te beluisteren zijn. opvallend is met welk gemak deze begrippen door elkaar worden gebruikt en misbruikt. Maar elk van deze begrippen heeft een nauwkeurig omschreven eigen betekenis. en daaraan zijn uiteenlopende juridische consequenties verbonden.

Tot het aanbreken van de Arabische lente was Syrië één
van de meest ontwikkelde landen in de regio, met een
goede infrastructuur, uitstekend onderwijs en prima
gezondheidszorg. Voor de buitenwereld was het een
betrekkelijk gesloten land en het kende een zeer harde en
vaak wrede vervolging van afwijkende meningen. Als
politiek vluchteling ben ik daar zelf hardhandig mee in
aanraking gekomen. Ik denk dan ook dat mijn persoonlijke
geschiedenis in veel gevallen representatief is voor de weg

Nederland heeft te maken met een verhoogde instroom van asielzoekers. Landelijke partners uit de vreemdelingenketen werken nauw samen met gemeenten en tal van organisaties. Op lokaal niveau worden extra opvanglocaties gerealiseerd.
 

Hoe zit het met de openbare orde en met welke veiligheidsaspecten moeten gemeenten rekening houden bij de noodopvang van vluchtelingen?
De VNG en het Nederlandse Genootschap van Burgemeesters (NGB) hebben de belangrijkste informatie hierover gebundeld in een factsheet: Openbare orde en veiligheid ten aanzien van noodopvang vluchtelingen