Veel onderzoeken laten zien dat gangbare evidence-based behandelmethoden, zoals cognitieve gedragstherapie, universeel toepasbaar zijn mits ze cultureel aangepast worden. Zonder culturele aanpassing is het behandeleffect doorgaans kleiner bij patiënten die tot minderheidsgroepen behoren. Over het wat en hoe van culturele aanpassing bestaan echter verschillende opvattingen.

Dit is een landelijk overzicht van interculturele GGZ-instellingen en organisaties die maatschappelijke ondersteuning bieden op cultuursensitieve wijze.
Dit overzicht is opgesteld door ARQ Kenniscentrum Migratie, onderdeel van ARQ Nationaal Psychotrauma Centrum.

Achtergrond. Ruim honderdduizend vluchtelingen hebben de laatste jaren in Nederland bescherming gezocht. Nog eens ruim tienduizend wachten op een beslissing over hun asielverzoek. Ruim de helft van de vluchtelingen is jonger dan achttien jaar (VluchtelingenWerk Nederland, 2019). Een grote groep van deze vluchtelingen kampt met psychische klachten, met name klachten op het gebied van posttraumatische stressstoornis (PTSS), maar ook angst en depressieve klachten komen veel voor. Cijfers over prevalentie bij kinderen zijn schaars.

Hoewel wetenschappelijke evidentie over toepasbaarheid en effectiviteit van psychotherapeutische interventies bij populaties met een migratieachtergrond nog altijd gering is, lijkt het behandeleffect bij deze groepen doorgaans kleiner dan bij de meerderheidspopulatie, en zijn no-show en drop-out vaak substantieel hoger. ‘Cultuursensitieve zorg’ zou bijdragen tot het optimaliseren van de hulpverlening aan deze doelgroep. Wat die zorg precies behelst en hoe dat concreet vorm te geven, is echter nog weinig helder omschreven.