In de bundel Lessen uit crises en mini-crises blikken auteurs uit verschillende geledingen terug op bijzondere gebeurtenissen van de voorbije jaren. De eerste bundel bevat 20 cases uit 2012; in de tweede bundel passeren 18 cases uit 2013 de revue. De publicaties bieden inzicht in bestuurlijke en operationele dilemma’s die ten tijde van de gebeurtenis speelden en hoe bestuurders en hulpdiensten daarmee zijn omgegaan. Welke lessen kunnen we trekken, terugblikkend op gebeurtenissen in de afgelopen jaren? In deze bijdrage gaan Vina Wijkhuijs en Menno van Duin op die vraag in.

De overheid zoekt naar nieuwe manieren om bij risico’s en crisiscommunicatie haar boodschap zo overtuigend mogelijk
voor het voetlicht te brengen. Dit geldt vooral in situaties waarin de boodschap activerend is, dat wil zeggen bedoeld is om
mensen tot door de overheid gewenst handelen te laten besluiten. Bijvoorbeeld door op een bepaalde manier met een
risico of crisissituatie om te gaan. In opdracht van het WODC heeft Crisislab een literatuuronderzoek uitgevoerd naar
mogelijkheden om zogenoemde superpromoters daarbij een rol te laten spelen.

In 2014 heeft de NCTV op uitnodiging van Margaretha Wahlström – Hoge Vertegenwoordiger van de Secretaris-Generaal
van de Verenigde Naties voor Rampenreductie (United Nations International Strategy for Disaster Reduction) – en van
Jiang Li – Secretary General of NCDR Vice Minister of Ministry of Civil Affairs of China, Dean of Academy of Disaster
Reduction and Emergency Management, Ministry of Civil Affairs and Ministry of Education in China – deelgenomen aan

Als een lijkwade gaapte het gigantische zwarte doek met de woorden ‘Je suis charlie’ het voorbijrazende verkeer aan dat vanaf de A8: la Proveniale, Nice schampt. Het was woensdag 14 januari, precies een week na de aanslagen in Parijs. De (media) historicus Niek Pas was in Nice, toevallig, voor een congres. Hij merkte er hoe dit immense doek de pijn van Frankrijk, die week après, tot uitdrukking bracht. Maar niet ieders pijn.