De geschiedenis van Indonesië en Nederland is onlosmakelijk verweven. De Nederlandse koloniale overheersing en de beëindiging daarvan drukt nog steeds op de relaties tussen de twee landen. De internationale betrekkingen zouden een stuk eenvoudiger zijn als het accent uitsluitend op de toekomst ligt. Maar een verleden – zeker indien sprake is van daderschap – is nooit ver weg en het is zeer de vraag of het onbenoemd laten van onverwerkte wonden op termijn verstandig is.

5 mei 2016 was een groot succes. Nooit eerder was er zoveel zon en bovenal waren er nooit eerder zoveel bezoekers op de bevrijdingsfestivals. Wie naar de geschiedenis van 5 mei kijkt ziet dat dit niet vanzelfsprekend is. Vaak heeft de toekomst van Bevrijdingsdag aan een zijden draadje gehangen bij gebrek aan animo. Nederlanders wisten lange tijd geen raad met deze herdenkingsdag. Hoe kon 5 mei toch uitgroeien tot een succes? In dit artikel wordt die geschiedenis beschreven en de ommekeer – die vanaf de jaren tachtig inzette – verklaard.

Dit is een auto-etnografische studie naar de geheimen in mijn eigen familie (PR); een persoonlijke zoektocht en een wetenschappelijke uitdaging. Ik wist dat mijn grootvader tijdens de tweede Wereldoorlog krijgsgevangene in Duitsland was geweest. Maar niemand praatte erover. Op een dag besloot ik systematisch onderzoek te gaan doen naar de familiegeheimen rondom het Oorlogsverleden van mijn grootvader.

Inhoud thema:
- 'Voor uw en onze vrijheid!': de Poolse militaire bijdrage aan de bevrijding van Nederland
- 'Te jong om bang te zijn': de odyssee van motorordonnans Bogdan Iwanski
- Vergeten veteranen: Poolse bevrijders van de Tweede Wereldoorlog in Nederland
-Bevrijders in ballingschap: fraaie overzichtstentoonstelling over Poolse bijdrage aan Europese bevrijding