U kunt selecteren door met de cursor in het veld te gaan staan en daarna met uw linkermuisknop te klikken. Met de blauwe balk scrollt u naar uw keuze en klikt u weer op de linkermuisknop. Voor een tweede, derde en volgende keuze herhaalt u deze handeling. Klik uiteindelijk op de "selecteer" knop (rechtsonder het veld) en het systeem voert uw selectie uit.
jaartal
U kunt selecteren door met de cursor in het veld te gaan staan en daarna met uw linkermuisknop te klikken. Met de blauwe balk scrollt u naar uw keuze en klikt u weer op de linkermuisknop. Voor een tweede, derde en volgende keuze herhaalt u deze handeling. Klik uiteindelijk op de "selecteer" knop (rechtsonder het veld) en het systeem voert uw selectie uit.
soort info
U kunt selecteren door met de cursor in het veld te gaan staan en daarna met uw linkermuisknop te klikken. Met de blauwe balk scrollt u naar uw keuze en klikt u weer op de linkermuisknop. Voor een tweede, derde en volgende keuze herhaalt u deze handeling. Klik uiteindelijk op de "selecteer" knop (rechtsonder het veld) en het systeem voert uw selectie uit.
Bevrijd werden ze alleen fysiek. Psychisch zijn veel overlevenden van de concentratiekampen nog altijd gehavend. Waarom de dik 75 jaar oude trauma’s nog steeds niet dood en begraven zijn.
Overlevenden van de concentratiekampen waren niet alleen fysiek, maar ook mentaal gehavend. Zelfs decennia later blijken de psychische wonden niet geheeld. Hoe kan dat?
ARQ Nationaal Psychotrauma Centrum heeft een onderzoek uitgevoerd onder Dutchbat III-veteranen en hun thuisfront. Het onderzoek laat zien hoe het nu met hen gaat en wat hun wensen en behoeften op het gebied van zorg, erkenning en waardering zijn. Op 14 december is het onderzoeksrapport overhandigd aan Dutchbat III-veteranen en de minister van Defensie.
Kunst kan de complexiteit van ingrijpende oorlogsverschrikkingen zeer aansprekend in beelden vatten én ons beeld van de geschiedenis doen kantelen. In deze rubriek belichten we daarom steeds een theaterstuk, tentoonstelling, film of andere kunstuiting waarin de herinnering aan 20e-eeuwse oorlogen een belangrijke rol speelt.
De laatste jaren is er veel aandacht en inzet voor rechtsherstel, restitutie en excuses als manieren om handen en voeten te geven aan de erkenning van historisch leed. Maar leidt rechtsherstel daadwerkelijk tot erkenning voor de getroffenen die zich niet gehoord en gezien voelen? Psychologe Jackie June ter Heide en historica Nicole Immler gaan met elkaar in gesprek over het waarom en het effect van rechtsherstelprocedures.
Betrokkenheid van Nederlandse instituties bij het leed dat Joden tijdens de bezettingsjaren werd aangedaan, is 75 jaar na de Duitse capitulatie nog altijd een open zenuw. Om de zoveel tijd staan rechtsherstel en de daaruit voortvloeiende restitutie- of schadeloosstellingsregelingen in de schijnwerpers. Welke stadia zijn er in dit hele lange proces van verwerking en genoegdoening aan te wijzen, en waar bevinden we ons nu?
Onlangs verscheen het rapport van de Raad voor Cultuur over de vraag hoe om te gaan met koloniale cultuurgoederen. Het gaf een duidelijk antwoord: erken dat de oorspronkelijke bevolking van de koloniale gebieden onrecht is aangedaan door het tegen hun wil in bezit nemen van dergelijke cultuurgoederen. Toon de bereidheid dit historisch onrecht waar mogelijk te herstellen. Geef cultuurgoederen die ooit geroofd zijn onvoorwaardelijk terug aan het land waar zij vandaan komen, want immoreel gedrag moet hersteld worden.
De laatste jaren laten veel instituties onderzoek uitvoeren naar hun betrokkenheid bij historische onrecht tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Is er een 'passende' manier om met dit onrecht om te gaan? en wat is de impact van rechtsherstelprocedures op slachtoffers en nabestaanden?
Naar aanleiding van het 75-jarig bestaan van de Verenigde Naties maakte journalist Maarten Dallinga de podcastserie Vrijheid Volgens, waarvoor hij zes Nederlanders met een vluchtachtergrond interviewde over hun beleving van vrijheid. De VN heeft in de Millenniumverklaring vrijheid immers benoemd tot een van de zes essentiële basisbeginselen voor internationale samenwerking.
Steld dat je als niet-Joods hulpverlener voor een Joodse doelgroep gaat werken. Je hebt al veel ervaring als hulpverlener maar vraagt je af of dat voldoende is. Zou je je kennis over de oorlog moeten bijspijkeren, moet je andere methodes gaan gebruiken in je werk, of zou het contact met cliënten anders zijn? De Joodse doelgroep is bijzonder en heeft specifieke behoeftes. Maar waar zit hem dat precies in?
