Het ontwerp van Libeskind voor het Holocaust Namenmonument in Amsterdam heeft iets wrangs. Ruim 102.000 omgebrachte mensen worden teruggebracht tot een bouwsteentje in een megalomaan project, en ondanks de grootte van het bouwwerk is het hopeloos ontoereikend.

Hoever reikt het herinneren?

Niet welkom zijn. De van oorsprong Duitse Karin Wapperom-Schönlau wist hoe dat was.

Als kind vluchtte ze met haar moeder en zusje uit het door oorlog getekende Silezië voor de aanstormende Russen.

Tien jaar later kwam ze met haar Hollandse verloofde naar een Nederland dat niet zat te wachten op Duitsers.

Families kregen in de oorlogsjaren vage brieven thuisgestuurd. Onder welke omstandigheden hun „krankzinnige” of „zwakzinnige” kind in de instelling overleden was, hoorden sommigen pas zeer recent.

De ouders van de zwakbegaafde Annie Kok uit Elst (Utrecht) vertrouwden het niet. Ze hielden haar voor de zekerheid thuis.

Onderzoek doen naar persoonlijke geschiedenissen van getuigen van de Tweede Wereldoorlog is met de komst van Oorlogslevens.nl een stuk gemakkelijker geworden. Waar het voorheen een onderzoek op zich was om te achterhalen bij welke organisaties en websites bronnen te vinden waren over een bepaalde persoon, is die informatie voortaan via één digitale locatie verzameld. De nieuwe website, een initiatief van Netwerk Oorlogsbronnen, won in februari een internationale innovatieprijs. De rubriek ‘Oorlogsbron uitgelicht’ staat komende nummers in het teken van ‘Oorlogslevens’.