5 vragen aan Simona Karbouniaris : 'Je moet kijken wat er voor deze persoon, op dit moment werkt"

Dr. Simona Karbouniaris promoveerde in 2023 op de integratie van ervaringskennis onder GGZ professionals.
De afgelopen vier jaren begeleidde zij diverse intervisiegroepen bij het inzetten en benutten van persoonlijke traumatische ervaringen. Zij is werkzaam als docent Psychopathologie & Trauma bij de opleiding Social Work en Kenniscentrum Sociale Innovatie in Utrecht en daarnaast toezichthouder van een ggz organisatie.

Onderzoek naar je familie in oorlogstijd

Op 12 oktober 2023 gingen vier sprekers in op de uitdagingen die je kan tegenkomen bij het onderzoeken van je familiegeschiedenis tijdens de Tweede Wereldoorlog. Niet alleen de praktische uitdagingen kwamen aan bod, zoals beperkt openbare of onvolledige archieven, maar ook emotionele uitdagingen: wat kan het losmaken, bij mezelf en mijn familie, als ik op onderzoek uit ga?

Column : Oorlog is geen film

Onverwachts zat ik tussen de bombardementen. Het was 2006, voor een opleiding verbleef ik in Libanon. Het geweld tussen Israël en Hezbollah was overweldigend. Een week lang lag ik ’s nachts wakker van de bombardementen. Ik moest rennen toen er dichtbij plotseling een haven doelwit werd. Er landden pamfletten in de tuin van mijn tijdelijke verblijfplaats waarop stond dat die omgeving aangevallen zou worden. De straten waren angstvallig stil; de supermarkten leeg gehamsterd. Het land verlaten kon niet: het vliegveld was gebombardeerd.

'Verbondenheid moet het streven blijven'

Jan-Wilke Reerds neemt eind 2023 na 23 jaar afscheid als voorzitter van de Raad van Bestuur van ARQ Nationaal Psychotrauma Centrum, waar hij 38 jaar werkte. In die jaren ontwikkelde ARQ zich tot een instituut met veel aanzien, maar Reerds vindt dat bescheidenheid hem past. ‘Voor zover ik iets bereikt heb, is dat zonder uitzondering te danken geweest aan samenwerking en de bundeling van krachten. Ik kan daar niet anders dan met dankbaarheid op terugkijken.’

‘Jij bent als militair toch ook uitgezonden geweest?’

Arts en veteraan Wim Wertheim heeft tijdens militaire uitzendingen ervaring opgedaan in meerdere conflictgebieden. Regelmatig krijgt hij de vraag hoe dat voor hem was. Voor Impact Magazine blikt hij terug op het nut en onnut van missies.

Column : Oppenheimer: Over de splitsing van atomen en geest

Mijn hoge verwachtingen, gevoed door alle hype rondom de film Oppenheimer, werden volledig ingelost in de bioscoopzaal. Veel kijkers, waaronder ikzelf, verlieten de film met de vraag wat de man naar wie de film vernoemd is nu had gedreven. De titel verwijst naar J. Robert
Oppenheimer, een Amerikaanse natuurkundige die een cruciale rol speelde bij de ontwikkeling van de atoombom tijdens de Tweede Wereldoorlog. Gedurende de film ontvouwt zich een innerlijk conflict bij Oppenheimer over de uitvinding van dit wapen met immens vernietigende

Een interview met filmmaker Wiam Al-Zabari : ‘Ik maakte de film voor mijn zoon en de geëmotioneerde jongen in mij’

Op 29 september 2023 won Wiam Al-Zabari een Gouden Kalf voor de beste korte documentaire voor zijn film Mijn vader, Nour en ik. In deze ontroerende film die hij gemaakt heeft voor zijn zoon Nour, gaat hij op zoek naar de geschiedenis van zijn vader en familie in Irak. Met deze zoektocht hoopt hij te voorkomen dat hij de zwaarte, die in zijn familie aanwezig is, doorgeeft aan Nour. 

Documentaires over intergenerationeel trauma : ‘Een film maken over je trauma kan heel therapeutisch werken’

Dit jaar kwamen de documentaires 'Mijn vader, Nour en ik', 'De zon in de nach't en 'Why My Mum Loves Russell Crowe' uit. Drie films waarin intergenerationeel trauma een rol speelt. Maar wat is een intergenerationeel trauma precies? En welke elementen hieruit zien we opduiken in films? Hadewich van Daalen – redacteur en researcher bij 2Doc.nl - ging in gesprek met Inez Schelfhout, klinisch psycholoog en psychotherapeut bij ARQ Centrum’45.

Op het netvlies : de verbeelding van psychisch leed op het witte doek

No scenes were staged. Een jonge man komt een behandelkamer binnen gestrompeld, ondersteund door twee verplegers; een andere man krijgt geen woord over zijn lippen, zelfs niet zijn eigen naam; en een derde kijkt schrikachtig omhoog wanneer hij het heeft over Duitse vliegtuigen - vliegtuigen die hem nog steeds teisteren.

Tachtig en in therapie? Ja, dat heeft nog zin (voor de hele familie)

Ouderen hebben net zo vaak psychische problemen als jongere mensen, maar die blijven nog vaak buiten beeld. Terwijl de juiste behandeling en diagnose bevrijdend kunnen zijn.

Pagina's