Het ontwerp van Libeskind voor het Holocaust Namenmonument in Amsterdam heeft iets wrangs. Ruim 102.000 omgebrachte mensen worden teruggebracht tot een bouwsteentje in een megalomaan project, en ondanks de grootte van het bouwwerk is het hopeloos ontoereikend.

Hoever reikt het herinneren?

Voor Nederlanders met psychische problemen is de kans vier keer zo groot dat zij daar hulp bij ontvangen dan voor een asielzoeker. Terwijl juist asielzoekers psychisch veel te lijden hebben.

Hoe is de psychische zorg voor asielzoekers eigenlijk geregeld?

Niet welkom zijn. De van oorsprong Duitse Karin Wapperom-Schönlau wist hoe dat was.

Als kind vluchtte ze met haar moeder en zusje uit het door oorlog getekende Silezië voor de aanstormende Russen.

Tien jaar later kwam ze met haar Hollandse verloofde naar een Nederland dat niet zat te wachten op Duitsers.

Families kregen in de oorlogsjaren vage brieven thuisgestuurd. Onder welke omstandigheden hun „krankzinnige” of „zwakzinnige” kind in de instelling overleden was, hoorden sommigen pas zeer recent.

De ouders van de zwakbegaafde Annie Kok uit Elst (Utrecht) vertrouwden het niet. Ze hielden haar voor de zekerheid thuis.