Het is hét beeld van de afgelopen tijd. De verpleegkundige in volledig isolatiepak, geportretteerd als superheld, strijdend in de ‘frontlinie’ tegen COVID-19. Op intensive care-afdelingen, in de ouderenzorg, de verstandelijk gehandicaptenzorg, de psychiatrie en in de wijk leverden zij essentiële zorg, met het risico zelf besmet te worden. Het jaar 2020, waarin wereldwijd op 12 mei de 200e geboortedag van Florence Nightingale werd gevierd, mag dan ook met recht het ‘Jaar van de Verpleegkundige’ genoemd worden.

De Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) heeft ARQ Kenniscentrum Impact van Rampen en Crises en ARQ IVP gevraagd onderzoek te doen naar de psychosociale effecten die bedreiging en beveiliging hebben op mensen, in het bijzonder mensen met een publiek ambt. Een gesprek met de NCTV over de inspanningen van de overheidsinstantie op beveiligingsgebied.

Interview met Anneloes Eghuizen.

Toen ik klein was, hadden mijn ouders een boerderijtje in Drenthe. Een knollig keuterboerderijtje met een piekharige rieten kap. In de lente bouwden de zwaluwen nestjes in de deel en vlogen in en uit om hun kinderen te voeren. ’s Zomers, als de oude bakstenen gloeiden in de zon, dronken wij thee onder de beukenboom. ’s Winters stonden er bij het opstaan ijsbloemen op het raam en kropen wij dicht bij de snorrende kachel.

Zal ik vanavond gaan joggen, of blijf ik voor de zekerheid thuis? Kan ik die spotprent in de klas laten zien, of is dat vragen om gedoe? Moet ik daar wel heen, als journalist, of slingeren ze een steen naar mijn hoofd? En is het wel verstandig om foto’s van mijn kinderen op Facebook te zetten? Je weet immers nooit.

In dit artikel komen drie mensen aan het woord die tijdens hun werk met bedreiging te maken hebben gehad.