Zeemansgezinnen in bezet Nederland
Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak werden de zeelieden die dienden op de buitengaats verblijvende schepen gemilitariseerd. Dit boek besteed veel aandacht aan de zeemansgezinnen in Nederland en hoe die (veelal met hulp van het verzet) in hun onderhoud moesten voorzien.
Geachte bezoeker,
De informatie die u nu opvraagt, kan door psychotraumanet niet aan u worden getoond. Dit kan verschillende redenen hebben,
waarvan (bescherming van het) auteursrecht de meeste voorkomende is. Wanneer het mogelijk is om u door te verwijzen naar de bron
van deze informatie, dan ziet u hier onder een link naar die plek.
Als er geen link staat, kunt u contact opnemen met de bibliotheek,
die u verder op weg kan helpen.
Met vriendelijke groet,
Het psychotraumanet-team.
Referentie:
Jet Spits & Johan van der Wal | 2010
122 p | Groningen : Passage
Met lit. opg
Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak werden de zeelieden die dienden op de buitengaats verblijvende schepen, in één klap gemilitariseerd. Als ze pech hadden kwamen ze in Duitse dienst, de meesten kwamen onder geallieerd gezag. Ze waren helemaal niet op militaire opdrachten ingesteld. Het transporteren van legermaterieel werd met gevaar voor lijf en leden uitgevoerd. De bemanningsleden leefden elke keer in doodsangst dat er een torpedo zou inslaan. Het aantal slachtoffers onder de zeelui is onevenredig groot geweest. De geestelijke schade onder de overlevenden was ook erg hoog, al werd daar niet veel over gepraat. Intussen hadden de achtergebleven zeemansgezinnen het al die jaren bijzonder zwaar. De vrouwen en kinderen waren immers niet alleen verstoken van man of vader
122 p | Groningen : Passage
Met lit. opg
Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak werden de zeelieden die dienden op de buitengaats verblijvende schepen, in één klap gemilitariseerd. Als ze pech hadden kwamen ze in Duitse dienst, de meesten kwamen onder geallieerd gezag. Ze waren helemaal niet op militaire opdrachten ingesteld. Het transporteren van legermaterieel werd met gevaar voor lijf en leden uitgevoerd. De bemanningsleden leefden elke keer in doodsangst dat er een torpedo zou inslaan. Het aantal slachtoffers onder de zeelui is onevenredig groot geweest. De geestelijke schade onder de overlevenden was ook erg hoog, al werd daar niet veel over gepraat. Intussen hadden de achtergebleven zeemansgezinnen het al die jaren bijzonder zwaar. De vrouwen en kinderen waren immers niet alleen verstoken van man of vader
Trefwoorden:
Tweede Wereldoorlog (1939-1945), koopvaardij, zeelieden, vaarplichtigen, gezinnen, NSB, verzet, traumatische ervaringen, Zeemanspot, pensioenen, thuisfront, Nederland
Plaatsingscode:
s3.4 SPI