Vier concentratiekampen op Engels grondgebied : Alderney tijdens de oorlogsjaren

Alderney, het kleinste Kanaaleiland vlak voor de kust van Frankrijk, is 5 km lang, 3 km breed en heeft 2500 inwoners. Het valt onder de Britse kroon, maar is een zelfstandig land met een democratisch gekozen Staatsraad.

Toen de Duitse troepen in mei 1940 snel door Frankrijk oprukten, besloot de regering in Londen de bevolking van het eiland te evacueren naar Engeland.

 

Alderney had in Engelse ogen geen strategische waarde en zo konden de Duitse troepen op 2 juli het bijna lege eiland zonder mee innemen. Maar wat gebeurde daar in die vijf jaren van bezetting?

Tijdens de oorlog aan het Oostfront in 1941-1942 vreesde Hitler een Engelse invasie in West-Europa. Daarom kreeg de Organisation Todt de opdracht een serie van 11.000 bunkers te bouwen aan de Westeuropese kust, van de Noordkaap tot de Spaanse grens. Bij de bouw van dit immense verdedigingswerk, de zogenaamde Atlantikwall, werden ruim acht miljoen arbeider ingezet. In het centrum van deze linie lagen de burgercomplexen van Normandiƫ en Bretagne. Twintig procent van alle uitgaven werd gespendeerd aan de kanaaleilanden. En zo werd het bijne onbewoonde eiland Alderney veranderd in een compleet Duits fort.



Geachte bezoeker,

De informatie die u nu opvraagt, kan door psychotraumanet niet aan u worden getoond. Dit kan verschillende redenen hebben, waarvan (bescherming van het) auteursrecht de meeste voorkomende is. Wanneer het mogelijk is om u door te verwijzen naar de bron van deze informatie, dan ziet u hier onder een link naar die plek.

Als er geen link staat, kunt u contact opnemen met de bibliotheek, die u verder op weg kan helpen.

Met vriendelijke groet,
Het psychotraumanet-team.


Referentie: 
Max van den Berg | 2018
In: Contactblad Stichting 1940-1945, ISSN 1569-1209 | 2018 | 1 (voorjaar) | 4-7
Trefwoorden: 
Alderney, concentratiekampen, dwangarbeiders, Tweede Wereldoorlog (1939-1945)