Psychiater Aram Hasan: dromen van hulp verlenen in Syrië

Als student geneeskunde belandde hij in Syrië in de gevangenis. Nadat hij het land ontvluchtte, vroeg Aram Hasan in 1999 in Nederland asiel aan, waarna hij de opleiding psychiatrie volgde. Recent trainde hij medewerkers in vluchtelingenkampen in Noord-Irak. „Zeker nu het oorlog is in Syrië, ben ik in gedachten veel daar.” In de vroege ochtend bijna 6 kilometer lopen naar de dichtstbijzijnde stad om op de markt 3 liter zelfgemaakte yoghurt te verkopen. Het is een van de herinneringen die Aram Hasan ophaalt als hij terugblikt op zijn jeugd in Hado, een dorp in het noordoosten van Syrië dat nu Rojava heet. „Het leven was er eenvoudig.” Hasan vertelt zijn verhaal in een smal kantoor naast zijn hoekhuis in Bergschenhoek, waar zijn elektrische Opel Ampera op de oprit aan de oplader staat. Certificaten die hij behaalde op het terrein van de psychiatrie prijken aan de wand. Aan een kast hangt een klein vaandel met het Pax Christi-symbool, „gekregen van mensen uit de kerk, toen we in een azc zaten.” Hasan groeide als oudste van vijf kinderen op in een Koerdisch gezin. Uit zijn jonge jaren herinnert hij zich dat vader studeerde om leraar te worden, terwijl moeder hard werkte op de boerderij. „Zij zorgde voor het inkomen. Mijn opa was hoofd van het dorp, dat naar hem was genoemd. Toen ik naar de middelbare school ging, verhuisden we naar de stad Hasaka. Mijn vader werd daar leraar geschiedenis.”