De dodelijke aanslag(en) in Parijs passen in een reeks van aanslagen zoals eerder onder andere in Londen op een militair (mei 2013), in Brussel op het Joods Museum (mei 2014) en in Canada op het parlement (oktober 2014). De aanslagen zorgen voor veel leed en hebben een grote maatschappelijke impact. In Nederland en ver voorbij de landsgrenzen. Van toegenomen beveiliging bij risicovolle objecten tot verscherpte tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen. Bestaande maatschappelijke vraagstukken krijgen een nieuwe dimensie, zoals de vrees voor toenemend antisemitisme en Islamofobie.

In de Strategische Agenda Versterking Veiligheidsregio’s 2014 – 2016 van het Veiligheidsberaad is het thema Kwaliteit en Vergelijkbaarheid benoemd als prioriteit. Op basis van de Wet veiligheidsregio’s is elke veiligheids-regio verplicht om een kwaliteitszorgsysteem te hanteren en om visitaties en kostenevaluaties uit te voeren. Tot op heden hebben de regio’s hun kwaliteitszorgsysteem ingericht op basis van eigen inzichten en behoeften en zijn landelijk initiatieven genomen om invulling te geven aan visitaties en kostenevaluaties.

Op 8 oktober 2014 vertrekt vlucht KL 1477 richting Glasgow voor een tweedaags werkbezoek aan de Schotse overheid. Aan boord vertegenwoordigers van Defensie, PWN, Hoogheemraadschap Rijnland, Liander, ProRail, Schiphol, de Veiligheidsregio Kennemerland en de Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond. Een bezoek in het kader van het EU-project Miracle om te leren van de Schotse samenwerking tussen overheid en private vitale partijen en te spreken over onze toenemende kwetsbaarheid en de meerwaarde van elkaar kennen.

Onbekend maakt onbemind. Een bekende Nederlandse uitdrukking, die helaas gedeeltelijk ook geldt voor Defensie en de veiligheidsregio’s. Iedereen kent die prachtige beelden waarbij je militairen in gevechtstenue in actie ziet of waar militairen zandzakken staan te vullen. Maar helaas moeten we ook constateren dat veiligheidsregio’s slechts beperkt zicht hebben op wat Defensie voor ze kan betekenen. Diverse veiligheidsregio’s maken gebruik van verschillende expertises van Defensie, maar dit is nog lang niet overal gemeengoed.

Met het project "Versterking risico- en crisisbeheersing stralings-incidenten" wordt beoogd de voorbereiding op mogelijke stralingsincidenten met in potentie schadelijke gevolgen voor mens, dier en omgeving verder te optimaliseren. Hierdoor wordt bij een stralingsincident bestuurlijk en operationeel in alarmerings-, respons en nafase adequaat opgetreden door de overheid, de exploitanten en het publiek. En waarbij lessen voor de toekomst geleerd worden.

Met het project "water en evacuatie" willen de minister van Veiligheid en Justitie en het Veiligheidsberaad gezamenlijk een structurele aanpak ontwikkelen voor een adequate crisisbeheersing bij overstromingen. De mogelijkheden en beperkingen hiervoor worden mede bepaald door de ruimtelijke inrichting van een gebied. Door hier samen met diverse organisaties meer kennis over te ontwikkelen, kunnen veiligheidsregio’s zich beter voorbereiden op (de gevolgen van) een overstroming of ernstige wateroverlast.

Thema: Rijk en veiligheidsregio’s – samen sterker
4 Veiligheidsregio’s versterken crisisbeheersing bij overstromingen
6 Versterking risico- en crisisbeheersing stralingsincidenten
9 Bovenregionale samenwerking tussen Defensie en veiligheidsregio’s
12 Bescherming en veerkracht vitale infrastructuur: The Scottish way
13 Kwaliteit en Vergelijkbaarheid
14 Professionalisering crisisbeheersing Bevolkingszorg
15 Nieuw model Grootschalige Geneeskundige Bijstand
16 Plannen die het verschil maken
18 Van regeltoepassing naar risicogerichtheid

Alle aspecten van de bezettingsperiode 1940-1945

hebben zich op lokale schaal in Amersfoort en omgeving

afgespeeld. Het was de grootste garnizoensstad,

een belangrijk spoorwegknooppunt, lag aan de

rand van de Grebbelinie en had een groot militair

vliegveld naast zich. Het alles kreeg met de oorlog

te maken. En twee maal dreigde totale vernietiging

van de stad. Een toer door de geschiedenis langs

plaatselijke herinneringsplekken maakt dat duidelijk.

De plaatsing in isoleercellen van in detentie verblijvende vreemdelingen is schadelijk, brengt ernstige gezondheidsrisico's met zich mee en is ondanks toezeggingen door de regering niet afgenomen. Dat blijkt uit het rapport 'Als iemand lijdt, moet hij dan naar een isoleercel?', dat Amnesty International Dokters van de Wereld en de Stichting LOS op 3 maart 2015 hebben gepubliceerd.

This study investigated parents’ satisfactionwith postdisaster school-based screening and whether satisfactionwas related to follow-through with screening recommendations. From among 1,268 there were 224 children, ages 7–18 years (M = 10.97, SD = 2.44 years) screened for emotional distress 4 months after a flood and 130 parents who completed the screening evaluation. Of the 44 children who showed severe emotional distress, less than 50% of their parents reported concerns and only 29.5% had sought assistance. Following screening, 86.7% of these children completed treatment.