De Decision Tool Angststoornis, Dwangstoornis en PTSS is een instrument waarmee verwijzing naar hoogspecialistische GGZ geobjectiveerd kan worden.

Deze Decision Tool is ontwikkeld om op een eenvoudige en evidence based wijze tijdens de intake in de specialistische ggz onderscheid te kunnen maken tussen patiënten met problematiek die geïndiceerd zijn voor specialistische ggz en patiënten met complexe en/of zeldzame problematiek die geïndiceerd zijn voor hoogspecialistische/topklinische ggz.

Ook bij een intake in de hoogspecialistische ggz/topklinische ggz kan dit instrument gebruikt worden om te checken of het een juiste verwijzing betreft.

Deze decision tool is ontwikkeld om op een eenvoudige en evidence based wijze tijdens de intake in de specialistische ggz onderscheid te kunnen maken tussen patiënten van 18 jaar of ouder met problematiek die geïndiceerd zijn voor specialistische ggz en patiënten met complexe en/of zeldzame problematiek die geïndiceerd zijn voor hoogspecialistische/topklinische ggz.

Ook bij een intake in de hoogspecialistische ggz/topklinische ggz kan dit instrument gebruikt worden om te checken of het een juiste verwijzing betreft.

Deze decision tool is ontwikkeld om op een eenvoudige en evidence based wijze tijdens de intake in

de specialistische ggz onderscheid te kunnen maken tussen patiënten met problematiek die

geïndiceerd zijn voor specialistische ggz en patiënten met complexe en/of zeldzame problematiek die

geïndiceerd zijn voor hoogspecialistische/topklinische ggz.

Ook bij een intake in de hoogspecialistische ggz/topklinische ggz kan dit instrument gebruikt worden

om te checken of het een juiste verwijzing betreft.

Deze decision tool is ontwikkeld om op een eenvoudige en evidence based wijze tijdens de intake in de specialistische ggz onderscheid te kunnen maken tussen patiënten van 18 jaar of ouder met problematiek die geïndiceerd zijn voor specialistische ggz en patiënten met complexe en/of zeldzame problematiek die geïndiceerd zijn voor hoogspecialistische/topklinische ggz.

Ook bij een intake in de hoogspecialistische ggz/topklinische ggz kan dit instrument gebruikt worden om te checken of het een juiste verwijzing betreft.

INHOUD THEMA ‘THERAPEUTISCHE RELATIES’ (juni 2017)

Open data is VA data that is freely available to the public. It is a by-product of the work the VA does for Veterans, and is not personal data (names, addresses, birthplace, etc…).The idea of open data is that public data should be easily accessible and usable by anyone to create products like web or mobile apps, infographics, or stories - the sky is really the limit.For years, government data has made it possible for innovators and entrepreneurs to create products of value for the American people (if you have ever used a GPS you have benefited from one of these products).

When the death camps and ghettos of Europe were liberated at the end of World War II, a psychologist from Chicago visited former prisoners and recorded their interviews. Unheard for decades, a long-missing reel of songs has been rediscovered, offering a haunting document of the horrors of the Holocaust. David C. Barnett of PBS member station WVIZ reports.

David Boder’s recordings are among the earliest testimonies from Holocaust survivors. And long-missing reels of songs from this collection were recently discovered at the University of Akron, Ohio.

‘Evidence-based’: het is een toverformule die is doorgedrongen tot in de haarvaten van de praktijk, het beleid en de financiering van de zorg. Eerst het bewijs leveren en dan pas toepassen, betalen of inkopen. Richtlijnen, protocollen, toezichtkaders, kwaliteitsindicatoren en zorgcontracten getuigen hiervan. De onderliggende aanname is dat bewezen zorg ook altijd goede zorg is. In dit advies wordt deze aanname aan een kritisch onderzoek onderworpen: wat is dan het bewijs en hoe is het tot stand gekomen en is het bewijs ook houdbaar in verschillende situaties?

Werken met getraumatiseerde asielzoekers betekent vaak een confrontatie met wanhoop. Dit kan voor behandelaren dilemma’s opleveren, vooral wanneer die wanhoop sterker samenhangt met daily stressors dan met trauma gerelateerde pathologie. Deze bijdrage schetst hoe demoralisatie bij deze patiënten en hun hulpverleners kan ontstaan en hoe toepassing van empowerment meer grip geeft op de door machteloosheid opgeroepen dilemma’s in de behandeling.