Trauma- en persoonlijkheidsgerichte behandeling bij PTSS en comorbide cluster C-persoonlijkheidsstoornissen

Achtergrond Er bestaat een hoge mate van comorbiditeit van de posttraumatische stressstoornis (PTSS) met de vermijdende, afhankelijke en dwangmatige (cluster C-)persoonlijkheidsstoornissen. Het is onbekend of de toevoeging van behandeling voor de persoonlijkheidsstoornis aan traumagerichte therapie leidt tot betere behandeluitkomsten.

Doel Onderzoeken of het toevoegen van behandeling gericht op persoonlijkheidsstoornis (groepsschematherapie; GST) aan traumagerichte behandeling van PTSS (imaginaire rescripting; ImRs) leidt tot betere behandeluitkomsten dan alleen ImRs bij patiënten met PTSS en comorbide cluster C-persoonlijkheidsstoornissen.

Methoden 130 patiënten werden gerandomiseerd naar ImRs (12-18 sessies) met of zonder gelijktijdige GST (52-58 sessies). De primaire uitkomstmaat was de ernst van de PTSS (CAPS-5) na 12 maanden. Secundaire uitkomsten waren algemene psychiatrische symptomen, persoonlijkheidsstoornis, kwaliteit van leven, psychosociaal functioneren, behandelrespons, remissie van PTSS en aantal uitvallers.

Resultaten Na 12 maanden waren er grote afnames in de ernst van PTSS (d = 2,4), symptomen van persoonlijkheidsstoornis en alle andere secundaire uitkomsten. Er waren geen significante verschillen tussen condities.

Conclusie Grote effecten werden waargenomen in beide condities. De resultaten suggereren dat traumagerichte behandeling de voorkeur verdient als eerste stap in de behandeling bij patiënten met PTSS en comorbide cluster C-persoonlijkheidsstoornissen. Bij resterende persoonlijkheidsproblematiek kan een intensievere psychotherapie gericht op de persoonlijkheidsstoornis worden overwogen.