Het lichaam in psychotherapie

In psychotherapieopleidingen en -behandelingen ligt de nadruk op verbale, cognitieve en emotionele aspecten, maar wordt het lichaam veelal genegeerd. Dat geldt zowel voor het lichaam van de patiënt als het lichaam van de therapeut zelf. In dit artikel wordt aan de hand van casuïstiek, maar ook door middel van bespiegelingen over het eigen lichaam van de auteur, de betekenis van het lichaam in psychotherapie onder de aandacht gebracht. Meer oog krijgen voor de signalen die het lichaam geeft, en een aanraking of zelfs een lichaamsgerichte interventie niet schuwen als dat noodzakelijk lijkt, kan het therapeutisch proces ten goede komen. In acht nemen van veilige grenzen, duidelijke communicatie en rekening houden met de aard van de werkrelatie, de leeftijd, het geslacht, de persoonlijkheid en de voorgeschiedenis van de patiënt dient daarbij uiteraard altijd leidend te zijn.

Leerdoelen

Lezing van dit artikel:

• nodigt uit om te reflecteren over de signaalfunctie van het lichaam van uw patiënten in een therapeutische setting;
• nodigt uit te reflecteren over uw eigen lichaam voorafgaand, tijdens en na het werk;
• nodigt uit te reflecteren over de vorm van lichamelijk contact met uw patiënten bij begroeting en afscheid;
• nodigt uit te reflecteren over een lichaamsgerichte interventie indien dat
• noodzakelijk en gepast is.