“We hebben geen taal om met schuld om te gaan”
Vergiffenis is niet de juiste manier om met schuld in het verleden om te gaan, stelt bevrijdingstheologe Katharina von Kellenbach. Eerst moet er iets anders gebeuren: de schuld moet openlijk beleden worden, erkend en geboet. Dat geeft daders weer menselijkheid en respect terug.
Een van haar ooms was Nazi. Op haar dertiende ontdekte Von Kellenbach dat deze oom verantwoordelijk was geweest voor de moord op 28.000 joden, in het stadje Pinsk, in Wit-Rusland. Na de oorlog was hij nooit berecht en de familie had zich altijd in stilzwijgen gehuld.
“Er waren maar weinig Nazi’s die zich openlijk van hun misdaden afkeerden,” schrijft ze. “Mijn historisch onderzoek en mijn eigen ervaringen in mijn familie bevestigen dat de meeste daders bleven steken in ontkenning en zelfbedrog.” En daarmee, zegt ze, schoven deze mensen de schuld door naar de volgende generaties, in de vorm van morele verlamming en vage schuldgevoelens.
Geachte bezoeker,
De informatie die u nu opvraagt, kan door psychotraumanet niet aan u worden getoond. Dit kan verschillende redenen hebben,
waarvan (bescherming van het) auteursrecht de meeste voorkomende is. Wanneer het mogelijk is om u door te verwijzen naar de bron
van deze informatie, dan ziet u hier onder een link naar die plek.
Als er geen link staat, kunt u contact opnemen met de bibliotheek,
die u verder op weg kan helpen.
Met vriendelijke groet,
Het psychotraumanet-team.
Stichting Nieuw Wij, Amsterdam, 8 december 2014
https://www.nieuwwij.nl/interview/hebben-geen-taal-om-met-schuld-om-te-gaan/