Doorwerking psychopathologie in terroristische misdrijven

Kennis over de riscofactoren van terrorismeplegers is van belang om aanslagen te voorkomen en te komen tot betere risicopreventie en risicomanagement. Een van de mogelijke risicofactoren is de aanwezigheid van psychopathologie. Tot nu toe ontbreekt het echter aan gedegen, empirisch onderzoek naar de mogelijke rol van psychopathologie bij het terroristisch handelen.

Eerder NIFP-onderzoek liet zien dat er bij een populatie van terrorismeplegers die onder de aandacht kwamen van het NIFP vaak sprake was van psychopathologie. In dit onderzoek is aan de hand van pro Justitia rapporten van deskundigen nader onderzocht op welke manier de aanwezige psychopathologie heeft doorgewerkt in het ten laste gelegde terroristische misdrijf. Uit de resultaten blijkt dat bij ruim de helft van de onderzoeksgroep, bestaande uit 26 terrorismeplegers met een diagnose, de deskundige een duidelijke link legt met het terroristische misdrijf of de aanloop daartoe, en dit verband ook verder toelicht aan de hand van onderliggende mechanismen. Door deze mechanismen, inclusief samenhangende contextuele factoren, te betrekken kan het terroristisch handelen beter worden begrepen.

De beschrijving van de symptomatologie kan aangrijpingspunten bieden voor zowel de risico-inschatting als het risicomanagement van terrorisme. Voor de praktijk en beleid geldt daarom de aanbeveling om psychische stoornissen en psychische problematiek te betrekken in risicoanalyse en risicomanagement van terrorismeplegers.