Een trauma is dus méér dan het meemaken van een nare gebeurtenis

Een kleine ’PTSS voor dummy’s’

 

Twee keer ben ik overvallen in mijn leven, tweemaal op totaal verschillende plekken, tweemaal in totaal verschillende omstandigheden. Vooral de tweede keer had heftige gevolgen, misschien wel juist omdat het de tweede keer was. Ik had aanhoudende nachtmerries, een aankondiging van een programma als ‘opsporing verzocht’ deed me de stuipen op het lijf jagen. Zelfs kijken naar crime-series, vroeger een favoriete bezigheid, durfde ik op een gegeven moment niet meer. Ook plekken die maar een béétje leken op de plek waar de tweede overval had plaatsgevonden, ging ik steeds meer uit de weg, tot ook de straat waar ik woonde daar bij ging horen en ik alleen naar buiten ging als het echt niet anders kon. Uiteindelijk ben ik, schoorvoetend, in therapie gegaan. Mijn klachten zijn grotendeels verdwenen en ik functioneer weer als voorheen. Alleen in het Arnhemse Sonsbeek - waar de tweede overval plaatsvond - durf ik me in het donker niet meer te vertonen.

 

Trefwoorden: 
diagnostiek, DSM-5, persoonlijke ervaringen, Posttraumatic Stress Disorder (PTSD), Posttraumatische Stressstoornis (PTSS), PTSD (nl), PTSS, transgenerationele traumatisering, Vroegkinderlijke traumatisering