Moet ik een trauma behandelen als dat niet op de voorgrond staat?
Regelmatig zie ik mensen die in mijn ogen een traumatische gebeurtenis hebben meegemaakt, maar daar nauwelijks last van hebben gehad. Ze hebben zich er makkelijk bij neergelegd dat het is gebeurd en zijn er niet boos of verdrietig over geweest. Dit is natuurlijk prettig voor de cliënten, maar de twijfel die bij mij ontstaat is of dit wel reëel is. Zou de klap niet later alsnog komen? Moet ik er écht niks mee?
Geachte bezoeker,
De informatie die u nu opvraagt, kan door psychotraumanet niet aan u worden getoond. Dit kan verschillende redenen hebben,
waarvan (bescherming van het) auteursrecht de meeste voorkomende is. Wanneer het mogelijk is om u door te verwijzen naar de bron
van deze informatie, dan ziet u hier onder een link naar die plek.
Als er geen link staat, kunt u contact opnemen met de bibliotheek,
die u verder op weg kan helpen.
Met vriendelijke groet,
Het psychotraumanet-team.
In: Impact magazine: over de psychosociale gevolgen van ingrijpende gebeurtenissen, ISSN 2543-2591 | [1] | 3 | oktober | 48-50
https://oorlog.arq.org/sites/default/files/domain-50/documents/inhoud_impact_magazine_2017-03-50-1508934704913133405.pdf
Rubriek Supervisie : Vraag en -antwoord
