Leertherapie: zinloos, zinvol of noodzakelijk?: Literatuuronderzoek en gedachten over het symbolische hart van onze beroepsidentiteit

Ook voor mij was een groepsleertherapie in de jaren tachtig een bijzondere ervaring. Ik trof niet alleen een plek waarin ik mezelf kon ontwikkelen, maar ik kon hier ook al iets proeven van de wijze waarop en context waarbinnen ik – wij – mensen in de toekomst zouden kunnen helpen. Ik werd daar heel blij van, het gaf vertrouwen in de mogelijkheden van ons vak en in mijn mogelijke rol daarin. Dit was een bijzondere ervaring, te persoonlijk om deze hier gedetailleerd te beschrijven.

Geachte bezoeker,

De informatie die u nu opvraagt, kan door psychotraumanet niet aan u worden getoond. Dit kan verschillende redenen hebben, waarvan (bescherming van het) auteursrecht de meeste voorkomende is. Wanneer het mogelijk is om u door te verwijzen naar de bron van deze informatie, dan ziet u hier onder een link naar die plek.

Als er geen link staat, kunt u contact opnemen met de bibliotheek, die u verder op weg kan helpen.

Met vriendelijke groet,
Het psychotraumanet-team.


Referentie: 
José van Reijen | 2010
In: Groepen : tijdschrift voor groepsdynamica en groepstherapie = ISSN 1871-1146 | 5 | 2 | juni | 7-19
https://www.groepspsychotherapie.nl/images/Leertherapie_Zinvol_zinloos_of_noodzakelijk.pdf

Met lit.opg.
Trefwoorden: 
psychotherapeuten, psychotherapie, groepstherapie, Leertherapieën, hulpverleners, identiteit