Het is al meer dan zeventig jaar een onderwerp van controverse: de rol van het Vaticaan, van de Paus en de hogere geestelijkheid in de Tweede Wereldoorlog. De meningen lopen uiteen. De een draagt bewijzen aan voor het feit dat de politiek van het Vaticaan anticommunistisch en dus pro-fascistisch was. De ander bezweert dat de Heilige Stoel tijdens dezelfde periode een veilige haven was voor allen die leden onder het fascistische juk. Tussen die twee uitersten zjn mensen die weer op andere terreinen de nadruk leggen en daar een conclusie aan verbinden.

Deze generieke module is een kwaliteitsstandaard voor de zorg voor (beginnende) psychische stoornissen bij mensen met zwakbegaafdheid (ZB) of een lichte verstandelijke beperking (LVB). Dit betreft een grote en zeer diverse groep patiënten met uiteenlopende mogelijkheden en problemen. Deze groep heeft als gemeenschappelijk kenmerk dat hun intelligentie zoals gemeten met een IQ-test in meer (LVB) of mindere (ZB) mate tekort schiet, zonder dat er sprake is van een scherpe grens tussen de twee ‘subgroepen’ LVB en ZB. We spreken van ZB als iemand een IQ heeft tussen de 70 en 85.

Ik ontmoet Amir* op de speelplaats, waar hij met gebogen hoofd tegen een muur leunt. Ik zeg zijn naam. Hij reageert niet. Ik weet niet of ik het juist uitspreek. En ik besef dat dit eigenlijk het begin van alles is: ik weet zo weinig over hem.

Amir was één van de niet-begeleide minderjarige vreemdelingen (NBMV) die ongeveer vier jaar geleden vanuit Afghanistan in België aankwam. Ze zijn hier alleen, hun ouders wonen nog in hun thuisland of zijn vermoord. De meesten hebben een voogd, of wachten op één.

Op 22 februari 1944, nu 75 jaar geleden, werd Nijmegen per ongeluk gebombardeerd door de Amerikanen. Jarenlang was er geen aandacht voor het ‘vergeten bombardement’. Nu wordt het groots herdacht. Mooi, vindt een overlevende: ‘Dat ze niet denken dat vrede zomaar is.’