In ieders leven slaat het lijden vroeg of laat toe. We worden geconfronteerd met ziekten, trauma’s, tegenslagen of het verlies van dierbaren. In ons streven naar perfectie van deskundigheid en vermindering van pijn kan het gevaar ontstaan van overbehandeling, het universeel maken van trauma’s en diagnoses. Het inzetten van een scala aan methodieken en protocollisering dreigt dan een doel op zich te worden. Algemenisering wordt een de-personalisering.
