Bij het thema : Een wéreldoorlog

In de bijna twee jaar dat Kamp Vught fungeerde als SS-concentratiekamp, zaten er ruim 32.000 mensen gevangen. Joden, verzetsstrijders, Jehova’s getuigen, gijzelaars en zogenoemde ‘asocialen’: het betrof gevangenen die om uiteenlopende redenen in Kamp Vught achter het prikkeldraad belandden. Voor veel bezoekers is de diversiteit van deze gevangenen een onbekend gegeven.

 

WO2 Herdenken : Informatie voor verzorgers over de impact van herdenken voor Indische en Molukse ouderen

Dodenherdenking op 4 mei en de Indiëherdenking op 15 augustus zijn bekende nationale herdenkingsdagen. Ook persoonlijke data kunnen in het teken staan van herdenking, zoals de dag waarop een geliefde werd weggevoerd. Herdenken van de Tweede Wereldoorlog is voor veel ouderen ingrijpend en emotioneel, maar tegelijk ook waardevol en belangrijk. In deze folder wordt informatie aangereikt voor zorgverleners over de betekenis van en gevoelens rondom herdenken voor Indische en Molukse ouderen.

 

 

WO2 Herdenken : Informatie voor zorgverleners over de impact van herdenken voor ouderen

Dodenherdenking op 4 mei, de Nationale Indië-herdenking op 15 augustus of de Internationale Holocaustherdenking op 27 januari zijn bekende herdenkingsdagen. Ook persoonlijke data kunnen in het teken staan van herdenking, zoals de dag waarop een geliefde werd weggevoerd. Herdenken is voor veel ouderen ingrijpend en emotioneel, maar tegelijk ook waardevol en belangrijk.

 

 

Visies op zelfdoding in de moderne tijd : Over Van wie is je leven? van Thomas Macho

In zijn pas verschenen boek noemt de Oostenrijkse cultuurwetenschapper Thomas Macho zelfdoding het leidmotief van de moderne tijd. Hoe onderbouwt hij deze stelling? Kunnen hulpverleners iets leren van Macho’s studie? Een cultuurhistorische beschouwing van het boek Van wie is je leven? Cultuurgeschiedenis van de zelfdoding.

 

Onderzoek : Suïcide bij vluchtelingen

Suïcidaliteit bij vluchtelingen en asielzoekers is niet veel onderzocht. In de klinische praktijk worden therapeuten regelmatig geconfronteerd met suïcidale gedachten. Welke risico- en beschermende factoren hierin een rol spelen, wordt binnenkort bij ARQ Centrum’45 onderzocht bij een groep vluchtelingen en asielzoekers die in behandeling zijn voor PTSS. Dit kan therapeuten ondersteunen om een goede inschatting te maken.

 

 

Structurele aandacht voor suïcidepreventie in de opleidingen tot hulpverlener in de ggz : Juiste zorg begint bij de basis

Hoe vraag ik een cliënt naar suïcidegedachten? Wat doe ik als een cliënt vertelt dat hij of zij denkt aan zelfdoding? Als universitair docent klinische psychologie krijg ik regelmatig te maken met dit soort vragen van studenten wanneer ik ze interviewvaardigheden leer in de masteropleiding.

 

Column : Zuurstof en champagne

In 1998 zat ik met mijn moeder in het vliegtuig voor mijn eerste bezoek aan ons geboorteland, Dominica. Voor het eerst viel mij de instructie van de stewardess op: ‘…mensen die reizen met kinderen zetten bij het wegvallen van de druk uit de cabine, eerst zelf een zuurstofmasker op en daarna bij hun kind…’ Ik vreesde het ergste: ik was formeel het kind, maar ik zou me toch verantwoordelijk voelen voor mijn moeder, en koppig als we zijn, zouden we toch eerst de ander proberen te helpen en beiden zonder masker eindigen…

 

Suïcide onder vluchtelingen in lage- en middeninkomenslanden : Een stille ramp

Suïcide onder vluchtelingen in lage- en middeninkomenslanden voltrekt zich als een stille ramp: een sociale crisis waarover weinig betrouwbare gegevens beschikbaar zijn. Naast onderzoek en hulpverlening is bewustwording van deze sluipende ramp essentieel om verder verlies van mensenlevens te beperken.

 

Collectieve zelfdoding in Duitsland in 1945 : ‘Nergens zo extreem als in Demmin’

In april en mei 1945 vond een massale zelfdodingsgolf plaats onder tienduizenden Duitse burgers. Historicus Florian Huber (1967) schreef erover in Kind, beloof me dat je de kogel kiest. We spraken hem over deze gebeurtenissen en hoe daar in Duitsland mee wordt omgegaan: ‘Het duurde niet lang voor ik erachter kwam dat dit een reusachtig probleem was, waarover nooit is gesproken.’

Column : Kramp

‘Als deze laatste procedure ook uitkomt op een negatieve beschikking, dan hoeft het van mij niet meer’, zegt Victor (niet zijn echte naam), een man van vijfenveertig, die uit Oeganda is gevlucht nadat zijn moeder vanwege zíjn homoseksualiteit was vermoord, waarna hij via
mensenhandel en gedwongen prostitutie in Nederland terecht is gekomen. Zijn proces van afwisselende asielprocedures duurt inmiddels negen jaar.

Pagina's