Momenteel is in Nederland sprake van een verhoogde instroom van vluchtelingen. Voor gemeenten en het Rijk is het van belang om zicht te krijgen op de consequenties van deze verhoogde instroom. Het merendeel van de huidige vluchtelingen zal een tijdelijke verblijfsvergunning krijgen en komt na het verkrijgen van deze vergunning terecht in de gemeenten. Zij maken daar gebruik van de reguliere gezondheidszorg en ondersteuning, net zoals iedere inwoner van Nederland.

In de werkkamer van Iva Bicanic zitten een voormalig psychomotorisch therapeut, een (gepromoveerd) psycholoog/onderzoeker, een bestuurslid van de EMDR-vereniging, het hoofd van het Landelijk Psychotraumacentrum voor Kinderen en Jongeren, en de coördinator van het landelijk netwerk van Centra Seksueel Geweld bij elkaar. Op één en dezelfde stoel. Bicanic heeft in haar twintigjarige carrière veel bereikt. Ze studeerde bewegingswetenschappen en deed vervolgens de opleiding tot gezondheidszorgpsycholoog.

Het Institute of Community and Public Health (ICPH) van de Universiteit van Birzeit op de Westelijke Jordaanoever werkt sinds 2013 samen met WarTrauma Foundation aan een project voor gezinnen met lichamelijk of geestelijk gehandicapte kinderen.

Onderzoek wijst uit dat onveilig gehechte kinderen vaker kampen met emotionele en gedragsproblemen. Dat heeft nogal wat implicaties voor het perspectief van deze kinderen en hun omgeving. Maar wat kunnen we hiermee in de therapeutische praktijk? Nelleke van der Boon verkent de bijdrage die Modified Interaction Guidance (MIG) zou kunnen bieden in relatie tot een problematische gehechtheid. Ze spreekt zelf consequent over gedesorganiseerde gehechtheid. Ervaringen in het buitenland zijn positief.